مشاركت اجتماعي در سلامت در ميان جمعيت عمومي شهر كرمانشاه: نقش پيشبين عوامل شخصيتي و خودكارآمدي

Community Participation in Health among the General Population in Kermanshah city: The Predictive Role of Personality Factors and Self-Efficacy

زمينه و هدف: با توجه به اين كه روانشناسان اجتماعي به تعامل عوامل اجتماعي و روانشناختي در فرايند مشاركت اجتماعي خصوصا در سلامت تاكيد دارند، مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان مشاركت اجتماعي در سلامت و تعيين سهم هر يك از عوامل شخصيتي و فردي در آن انجام گرفت. روش و مواد: در اين مطالعه توصيفي- همبستگي، با استفاده از روش نمونه گيري داوطلبانه، 710 نفر از جمعيت عمومي شهر كرمانشاه در سال 1395 براي شركت در مطالعه انتخاب شدند. پرسشنامه هاي مشاركت اجتماعي در سلامت، باورهاي خودكارآمدي عمومي (10-GSE)، و ويژگي هاي شخصيتي پنج عاملي ابزارهاي مطالعه بودند. داده هاي گردآوري شده با استفاده از آزمون هاي آماري تحليل واريانس، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون توسط نرم افزار 21-SPSS مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: تعداد 482 (67/9 درصد) نفر از شركت كنندگان مرد بودند. محدوده سني شركت كنندگان 57- 30 سال با ميانگين (انحراف معيار)، 43/5 (8/2) بود. به طور كلي، نتايج نشان داد كه ميانگين كل مشاركت اجتماعي در سلامت 65/3 است كه 62/5 درصد داراي مشاركت پايين، 34/1 درصد داراي مشاركت متوسط و 3/4 درصد داراي مشاركت بالا هستند. همچنين نتايج نشان داد كه بين تمامي مؤلفه هاي شخصيتي و خودكارآمدي با مشاركت اجتماعي در سلامت رابطه معناداري وجود دارد ( 0/01>P). نتيجه گيري: با توجه به اين كه در شهر كرمانشاه ميزان مشاركت اجتماعي در سلامت پايين است و بدون مشاركت مردم برنامه هاي سازمانهاي دولتي در امر بهداشت، سلامت افراد و جامعه به نتيجه مطلوب نخواهد رسيد. برنامه ريزي در جهت اصلاح وضع موجود با در نظر گرفتن ويژگي هاي شخصيتي و خودكارآمدي افراد ضروري به نظر مي رسد.

Background: Given that social psychologists focus on the interaction between social and psychological factors in the community participation process, particularly in health, the study was conducted to evaluate the community participation in health and determine the contribution of personality factors and individual on its. Materials and methods: In this descriptive study by using voluntary sampling method, 710 people from the general population of Kermanshah in 2015 were selected to participate in the study. The study instruments were included questionnaires of Community Participation in Health, General Self-Efficacy Beliefs (GSE-10), and NEO Five-Factor Personality Traits. The collected data was analyzed using analysis of variance, Pearson correlation, and regression analysis by software SPSS-21. Results: 482 (67.9%) people who returned questionnaires were male. The participants were aged between 30-75 years with mean (SD) of age 43.5 (8.2) years. In general, the results showed that the overall mean for community participation in health is 65.3% and 62.5% of the people are with poor participation, 34.1% of those are with moderate participation, and 3.4% of those are with high participation. Furthermore, the results showed that there is a significant relationship between all components of personality and self-efficacy with community participation in health (P<0.01). Conclusion: Given that community participation in health is poor in Kermanshah and government organizations programs in healthcare and the health of individuals and society also will not reach the desired goal in absence of public participation, it seems that planning is essential to improve the current situation with regard to the people’s personality traits and self-efficacy.