بررسي خواننده‌ي نهفته در دو داستان‌ كودك از احمدرضا احمدي

A Study Of The Implied Reader In The Book In Two Of Ahmadreza Ahmadi's Stories

اين پژوهش برآن است تا بر پايه ي نظريه ي «خواننده ي نهفته در متن» از ايدن چمبرز، دو داستان از تازه ترين آثار احمدرضا احمدي، پروانه روي بالش من به خواب رفته بود و دخترك، ماهي، تنهايي را بررسي كند. چمبرز، براي شناخت خواننده ي نهفته و ويژگي هاي او، بررسي چهار عنصر سبك، زاويه ي ديد، طرفداري و شكاف هاي گويا را پيشنهاد مي كند؛ عناصري كه در كتاب هاي كودك اهميت بسيار دارند و نويسنده به ياري آن ها مي تواند با خواننده ارتباط برقرار كند و او را به درون متن فرا بخواند. يافته هاي پژوهش نشان داد، خوانندگان نهفته ي آثار احمدي، كودكاني انديشمند و توانا با تخيلي ناب و روحي كنجكاو هستند كه مي توانند از زيبايي هاي متن لذت ببرند و به كشف مفاهيم نهفته در آن بپردازند. هم چنين عمق و ژرفاي آثار او مي تواند نوجوانان و بزرگ سالان را نيز به خواندن داستان هاي او بر انگيزد و لذت مخاطبان سنين ديگر را به دنبال آورد.

This paper uses the theory of "the implied reader in the book" by Aiden Chambers to analyze two of Ahmadi's latest works, "The butterfly had fallen asleep on my pillow" and "The girl, the fish, and the loneliness". To know the implied reader and his/her characteristics, Chambers suggests studying the four factors of style, point of view, partialityand and empty spaces. These factors play an important role in children's books and help the author communicate with the reader. The results show the implied readers in his books are thoughtful and capable children with pure imaginations and innovative souls who are able to enjoy the beauties of the story and discover the hidden concepts in it. Also the depth and complexity in Ahmadi's books provoke the adults and the young adults to read and enjoy his works. Keywords: Aidan Chambers, Ahmadreza Ahmadi, Children Story, Implied Reader, The butterfly had fallen asleep on my pillow, The girl, the fish, and the loneliness.