تحليل و نقد برداشت كانت از خدا

فيلسوفان پيش از كانت در مورد موضوع هايي اساسي بحث مي كردند: آيا خدايي هست؟ آيا انسان روح مجرد و فناپذير دارد؟ و آيا جهان موجودات متناهي است يا نامتناهي؟ كانت براساس عقل نظري به اين نتيجه رسيد كه به اين گونه موضوعات نمي توان شناخت قطعي يافت. البته اين وي اين گونه مسائل را مردود نشمرد ؛ كانت بانقد عقل عملي، اثبات كرد كه ، حيات اخلاقي، وجودخدا را به عنوان اصل موضوع مي پذيرد. زيرا فعل اخلاقي سرچشمه سعادت است؛ انسان بدون اخلاق قادر به زندگي نيست و اخلاق بي خدا هم به سوداگري منتهي مي گردد. بنا بر اين اخلاق الزاما انسان را به طرف خدا و دين هدايت مي كند. كانت در دليل خود بر وجود خدا از واژه « اختيار» بهره مي جويد. به اين صورت كه انسان مختار است، اختيار هم اساس اخلاق، يعني انجام فعل نيك و پرهيزاز فعل بد است( = فضيلت). خلاف و عكس اين، رذيلت است و چون در اين جهان پاداش فضيلت و كيفر رذيلت بدست نمي آيد بايد نفس و روح باقي بماند تا پس از مرگ پاداش و يا كيفر خود را دريابد و بايد ذاتي ( = خدايي ) باشد كه به فضيلت پاداش مناسب و به رذيلت كيفر فراخور بدهد.روش تحقيق در اين مقاله توصيفي-تحليلي و با استفاده از فيش برداري كتابخانه اي مي باشد