«تكرارهاي غيرخلاق» در داستان‌هاي سيمين دانشور بر پايۀ ديدگاه بيش‌متنيت

“Non-creative Repetitons” in Simin Daneshvar’s Stories Analyzed through Genette’s Hypertextuality

ين پژوهش، پنج جلد از داستان‌هاي «سيمين دانشور» را زمينه‌ي بررسي خود قرارداده و گونه‌هاي بيش‌متنيت، كه روش تاثيرگذاري متون بر هم است را در آن‌ها كاويده است. آشكار است كه در اين راستا از ديدگاه‌هاي «ژرار ژنت» ياري گرفته شده‌است. در بررسي‌هاي انجام شده از بيش‌متنيت‌هاي به‌كار رفته در داستان‌ها مي‌توان تقليد، اقتباس، فكاهه، بازنويسي و بازآفريني را نام برد كه كم‌ترين نمونه‌ي آن در فكاهه است و بيش‌ترين آن در بازنويسي‌ها يافته شده‌است. اين نوشتار در جست‌وجوهاي خود دريافته است كه دانشور در روند داستان‌نويسي به «تقليد» و «تكرار» خود رسيده است. تكرارها در سه بخش موضوع، موقعيت و شخصيت‌ها بروز مي‌يابند، هم‌چنين شخصيت‌هاي تكراري بيش‌ترين تقليد را از آن خود كرده‌اند. گردآوري داده‌ها به پشتيباني فن كتابخانه‌اي و فيش‌برداري انجام شده و شخصيت‌هاي تكرار شده درجدول آماري ارائه گريده‌اند، سپس داده‌ها با روش «توصيفي- تحليلي» سنجيده شده‌اند.

This research deals with five stories written by Simin Daneshvar, and it tries to investigate various types of hypertexutality.Through this it becomes clear how texts influence each other. The applied framework of the study is Genette’s definition of hypertexuality. The investigated various types of hypertextuality in these five books include parody, adaptation, travesty, restatement and recreation; of these types , we have found, the rarest is travesty and the most common one is restatement. This research has found out that in the process of her writing Daneshvar parodies and repeats her own other books. This repetition reveals itself in the subject matter, the situation and the characters. Among the repetitions, characters are the most repeated ones. This is a descriptive, analytical library -based research and the data are presented through tables.