اثر كاربرد تيديازرون بر اندازه، كيفيت و ماندگاري ميوه فيساليس (Physalis peruviana L) در شرايط كشت هيدروپونيك

Effects of thidiazuron application on size, quality and storage life of physalis (Physalis peruviana L.) fruit in hydroponic system

فيساليس يك ميوه استوايي و بومي آمريكاي جنوبي است و به دليل دارا بودن طعم خوشايند و خواص دارويي، امروزه در ايران نيز طرفداران زيادي پيداكرده و جزو ميوه‌هاي ارزشمند و گران‌قيمت به شمار مي‌رود. مطالعه حاضر به‌منظور بررسي اثر غلظت‌هاي مختلف تيديازُرون (TDZ) (صفر، 20 و 40 ميلي‌گرم در ليتر) در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي با سه تكرار بر اندازه و برخي خصوصيات كيفي ميوه فيساليس انجام گرفت. نتايج به‌دست آمده نشان داد كه اندازه و وزن تر ميوه در تيمارهاي 20 و 40 ميلي‌گرم در ليتر به‌طور معني‌داري ((P≤0.01) نسبت به شاهد افزايش نشان داد. ميزان هدايت الكتريكي، مواد جامد قابل ‌حل و همچنين ميزان ليكوپن در غلظت بيشتر تيديازُرون كاهش يافت ((P≤0.01). همچنين، افزايش غلظت تيديازُرون از 20 به 40 ميلي‌گرم در ليتر، به‌طور معني‌داري موجب افزايش ميانگين ديررسي ميوه‌ها نسبت به شاهد (به ترتيب 7 و 11 روز) گرديد ((P≤0.01). از سوي ديگر، مشاهده شد كه با افزايش غلظت تيديازُرون ميزان ماندگاري پس از برداشت ميوه‌ها به‌طور معني‌داري افزايش يافت ((P≤0.01)، به‌طوري كه ميوه‌هاي تيمار نشده، در دماي اتاق، با ميانگين ماندگاري 11 روز و ميوه‌هاي تيمار شده با 20 و 40 ميلي‌گرم در ليتر تيديازُرون به ترتيب با ميانگين 22 و 28 روز كمترين و بيشترين ماندگاري پس از برداشت را به خود اختصاص دادند. اگرچه كاربرد تيديازُرون برخي از شاخص‌هاي كيفي ميوه در زمان برداشت را تا حدودي كاهش داد، اما توانست به‌طور قابل ‌توجهي شاخص‌هاي كمي (اندازه و وزن ميوه) و ماندگاري پس از برداشت ميوه را افزايش دهد.

Physalis is a tropical fruit, native to South America. Due to its pleasant taste and medicinal properties, it has recently found many fans in Iran, and has been considered as a valuable and expensive fruit. This research, arranged as completely randomized design with three replications, was conducted to investigate the effects of different concentrations of Thidiazuron (0, 20 and 40 mg/L) on size and some qualitative characteristics of physalis fruits. The obtained results showed that fruit size and fresh weight were significantly increased (P≤0.01) at 20 and 40 mg/L trestments as compared to the control. The electrical conductivity, total soluble solids (TSS) and lycopene content of fruits decreased with increasing concentration of Thidiazuron (P≤0.01). Also, increasing Thidiazuron concentrations from 20 to 40 mg/L led to significantly increasing (P≤0.01) fruit maturity time (7 and 11 days, respectively). On the other hand, it was observed that storage life of the fruits was significantly increased (P≤0.01) by increasing the Thidiazuron concentration. The untreated fruits showed the least shelf life (11 days) at room temperature, while fruits treated with 20 and 40 mg/L Thidiazuron had higher shelf life (22 and 28 days, respectively). Although application of Thidiazouron reduced somehow some qualitative features of the fruits at harvest time, but increased considerably the quantitative traits (fruit size and weight) and fruit shelf life.