عنوان مقاله :
تبيين جامعهشناختي عوامل مرتبط با بيتفاوتي اجتماعي
عنوان به زبان ديگر :
Sociological explanation of the factors associated with Social apathy
پديد آورندگان :
عنبري، موسي دانشگاه تهران - گروه مطالعات توسعه , غلاميان، سارا
كليدواژه :
بيهنجاري , اعتماد اجتماعي , رضايت اجتماعي , احساس خوداثربخشي , بي تفاوتي , بيتفاوتياجتماعي
چكيده فارسي :
بيتفاوتي اجتماعي با شاخصهايي مانند كنارهگيري مدني و سهيم نشدن در مسائل و موضوعات زندگي اجتماعي، دلسردي، تفكيك عامدانه منافع شخصي از خواستههاي عمومي و عام المنفعه، بياعتنايي نسبت به رخدادهاي اجتماعي، سياسي و فرهنگي تعريف ميشود. پژوهش حاضر، موضوع بيتفاوتي را با روش پيمايشي در ميان ساكنين بالاي 18 سال دو منطقهي شهري(محلهي قزلقلعه –منطقهي 6 تهران) و روستايي(نظامآباد اسلامشهر) سنجيده است. يافتههاي پژوهش نشان ميدهد بيتفاوتي اجتماعي بيش از آنكه به عوامل و متغيرهاي فردي نسبت داده شود، تابعي از ادراكات و تفسيرهاي اجتماعي افراد خاصه ميزان اعتماد عمومي، رضايت اجتماعي، حس بيهنجاري در جامعه، تقديرگرايي و احساس بيعدالتي بوده است. دراين ميان، اثرگذاري متغيرهاي «بياعتمادي» در جامعهي شهري و «نارضايتي اجتماعي» در جامعهي روستايي بارزتر بوده است. به اين معنا كه افراد با بيتفاوتي بالاتر، در مقايسه با ديگران، جامعه را بيهنجارتر و قانونگريزتر ديدهاند. از سوي ديگر، هرچه ميزان اعتماد ايشان به جامعه، سازمان ها و گروهها، بيشتر شده و از فرايندهاي اجتماعي راضيتر بودهاند، نسبت به مسائل و رخدادهاي اجتماعي نيز، حساسيت بيشتري داشتهاند. يعني بياعتمادي و نارضايتي خود به مثابه شاخصي همگرا با بيتفاوتي عمل كردهاند.
چكيده لاتين :
Social apathy is defined as “not participating in social issues, disappointment, be unconcern to social issues, lack of civic involvement as a citizen, and inattentiveness to social, political, and cultural issues.
This study was conducted using survey research and questionnaire along with historical and qualitative studies. The research statistical population includes two urban areas (Ghezel Ghaleh Quarter - district 6 of Tehran) and a rural area (Nezam Abad village, Islam Shahr).
The findings of this study shows that there is a significant correlation between social apathy and social trust, social satisfaction, social normlessness, the level of fatalism, and feeling of injustice, both in urban and rural areas. This means that an increase or decrease in these variables leads to change in the social apathy. Meanwhile, the effect of distrust variables in urban society and social dissatisfaction in rural society was more obvious.
عنوان نشريه :
بررسي مسائل اجتماعي ايران
عنوان نشريه :
بررسي مسائل اجتماعي ايران