بررسي رابطه انسجام اجتماعي با پيشگيري اجتماعي از جرم

زمينه وهدف: انسجام اجتماعي از موضوعاتي است كه از آغاز نظريه پردازي هاي اجتماعي همراه مفاهيمي چون نظم گرايي، همبستگي اجتماعي، اعتماد، قانون گرايي و احساس تعلق به جامعه مورد توجه بوده است. در عصر حاضر موفقيت در اجراي برنامه هاي پيشگيري از جرم با رويكردهاي اجتماعي و جامعه محوري، نيازمند اقدامات فرا سازماني نهادهاي مرتبط، از جمله پليس به افزايش اعتمادسازي، همبستگي و مشاركت اجتماعي است. بنابراين تحقيق حاضر، با هدف دستيابي به رابطه انسجام اجتماعي و پيشگيري اجتماعي از جرم انجام گرفت. روش تحقيق: روش تحقيق حاضر از نظر داده ها كمي و از نظر اهداف كاربردي و از نظر ماهيت مطالعه همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر را مسئولين انتظامي استان خوزستان و اعضاي گروه و دانشجويان كارشناسي ارشد رشته جامعه شناسي دانشگاه شهيد چمران اهواز تشكيل مي دهند. نمونه آماري بر اساس روش نمونه گيري ابتدا به صورت طبقه اي و سپس به صورت تصادفي ساده و فرمول تعيين حجم نمونه (اچ ، اس ، بولا ترجمه ابيلي 1975) تعداد 95 نفر حجم نمونه را تشكيل مي دهد. ابزار سنجش پژوهش حاضر را پرسش نامه 28 سئوالي انسجام اجتماعي تشكيل مي دهد. اعتبار ابزار به وسيله ي آلفاي كرونباخ محاسبه كه مقدار آن 87/. تعيين گرديد. و روايي آن توسط روايي صوري تاييد شده است. داده هاي حاضر به وسيله ي آزمون هاي آماري موسوم به همبستگي پيرسون و t تك نمونه اي در بسته ي نرم افزاري spss مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج آزمون فرضيه هاي تحقيق نشان مي دهد بين ابعاد پنج گانه انسجام اجتماعي با پيشگيري اجتماعي از جرم رابطه معني داري وجود دارد كه از همبستگي زيادي برخوردار مي باشد. نتايج: نتايج تحقيق بيانگر آن است كه انسجام اجتماعي با ضريب همبستگي معادل 87% موجب پيشگيري اجتماعي از جرم مي شود. بنابراين توجه جدي به شاخص ها، مولفه ها و ابعاد انسجام اجتماعي در جامعه مي تواند موجبات پيشگيري از جرم را به صورت پايدار فراهم آورد .