تدوين مدل علّي از رابطه بين كمال‌گرايي تحصيلي و تعلل‌ورزي تحصيلي دانشجويان علوم پزشكي: با نقش ميانجي‌گري خودآگاهي هيجاني

Compilation of Causal Model of the Relationship between Academic Perfectionism and Academic Proclivity of Medical Students: with the Role of Mediation of Emotional Self-awareness

زمينه و اهداف: با توجه به نقش مهم متغيرهاي روان­شناختي بر ابعاد مختلف سلامت و عملكرد تحصيلي دانشجويان، هدف پژوهش حاضر تدوين مدل­ علّي از رابطه بين كمال­ گرايي تحصيلي و تعلل­ورزي تحصيلي دانشجويان با نقش ميانجي­گري خودآگاهي هيجاني است. روش بررسي: روش­ پژوهش همبستگي از نوع مدل معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش را كليه دانشجويان دختر دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه در سال تحصيلي 97-1396 تشكيل داد كه از ميان آن­ها تعداد 140 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه ­هاي كمال­ گرايي تحصيلي هويت و فلت (1991) تعلل ­ورزي تحصيلي سولومون و راث بلوم (1984) و پرسشنامه خودآگاهي هيجاني فرانكلين و لانگ­فورد (2002) بود. براي تحليل داده ­ها از مدل­ سازي ساختاري و الگوريتم حداقل مربعات جزئي (PLS) و نرم ­افزار (SPSS) استفاده شد. ابزارهاي از روايي و پايايي مطلوب برخوردار بودند. در تحليل داده ­ها از روش مدل­ يابي معادلات ساختاري براي بررسي مدل علّي بين متغيرها استفاده شد. يافته ­ها: نتايج پژوهش نشان داد كه كمال­ گرايي تحصيلي به صورت مستقيم بر تعلل ­ورزي تحصيلي و خودآگاهي هيجاني تأثيرگذار است همچنين خودآگاهي هيجاني نيز با تعلل ورزي تحصيلي رابطه منفي و معني­ دار دارد. مقدار 0/44= GOF بدست آمده نشان از برازش كلي و قوي مدل پژوهش دارد، كه حاكي از برازش مناسب داده ­ها با مدل پيشنهادي پژوهش مي­ باشد. نتيجه­ گيري: با توجه به يافته­ هاي تحقيق حاضر، مي­توان گفت كه كمال ­گرايي تحصيلي نقش اثرگذاري در ايجاد تعلل ­ورزي تحصيلي و خودآگاهي هيجاني دانشجويان دارد و نيازمند توجه هر چه بيشتر مسئولان آموزشي به اهميت مباحث و مداخلات روان­شناختي و مشاوره ­اي در بهبود عملكرد و ارتقاي سلامت دانشجويان دارد.

Introduction: According to the important role of the psychological variables on students various dimensions of health and academic performance, the purpose of the present study was to Compilation of causal model of the relationship between academic perfectionism and academic proclivity of medical students with the role of mediation of emotional self-awareness. Methods: Correlation research method was structural equation model. The statistical population of the study consisted of all female students of Medical Sciences University of Kermanshah in the academic year of 215-16, among which 140 were selected as sample size. The instruments used in this study included Identity and Felt Educational Perfectionism Questionnaire (1991), Solomon and Root Blum (1984) and Scholar Enrollment Questionnaire Franklin and Longford (2002). For data analysis, structural modeling and partial least squares algorithm (PLS) and software (SPSS) were used. Instruments were worthy of reliability and reliability. In data analysis, structural equation modeling was used to study the causal model between variables. Results: The findings showed that academic perfectionism directly affects academic proclivity and emotional self-awareness. Also, emotional self-awareness has a negative and significant relationship with academic procrastination. The value (GOF=0.44) indicates a general and robust fit of the research model, which suggests fitting the data with the proposed research model. Conclusions: According to the findings of this study, it can be said that educational perfectionism has an effect on academic proclivity and emotional self-awareness of students. an‎d the need for more educational authorities to pay attention to the importance of discussions and psychological interventions and counseling in improving their performance and improving the health of their students.