تبيين زندگي روزمره ي كارتن خوابهاي شهر تهران و رابطه ي آن با امنيت اجتماعي

افزايش بي خانماني در شهر تهران بر اساس آمار ارائه شده از سوي شهرداري و بهزيستي، اين پديده و پيامدهاي آن مانند اعتياد، كارتن خوابي و شيوع بيماريهاي واگيردار و غيره، ضرورت مطالعه ي زندگي روزمرهي اين گروه از افراد را نشان ميدهد. از آنجا كه بيشتر كارتن خوابهاي شهر تهران مهاجر هستند كه به تبعيت از خانواده يا به صورت فردي به اين شهر آمده و در ضمن ساكن مناطق جنوبي، جرم خيز و حاشيه اي شهر بوده اند، از نظريه ي زندگي روزمره ي گافمن و بخش تبيين منش استفاده شده، منش در نظريه ي گافمن به ويژگيهاي قومي، پايگاه طبقاتي و نشانهاي مقام مي پردازد كه اعتبار افراد را تضمين ميكند. تبيين زندگي روزمره ي كارتن خوابهاي شهر تهران كه با روش كيفي و نمونه گيري هدفمند تا اشباع دادهها پيش رفت، از طريق تحليل كيفي مصاحبه ها به اين نتيجه رسيد كه ويژگيها و فرهنگ قومي، مهمترين عنصر نظري در منش است كه پايگاه طبقاتي و نشانهاي مقام، تابعي از آن هستند؛ به اين معنا كه پايگاه طبقاتي و نشانهاي مقام بنا به ويژگي درونگرا يا برونگرا بودن هر قومي ميتواند اكتسابي يا انتسابي باشد و زمينه هاي گرايش افراد به كجروي را بنا بر ارزشهاي درون قومي ممكن است مهيا كرده و يا از آن پيشگيري كنند. ارزش و عرف ممكن است در اقوام بر هنجارها برتري يابد و اعتبار اجتماعي انتسابي پس از مهاجرت، از دست برود و فرد احساس تنهايي كند. در اين حالت است كه طرد اجتماعي از جامعهي مقصد رخ داده و فرد نيز قصد بازگشت به جامعه ي مبدا را ندارد و سردرگمي به وجود مي آيد. قوميت هايي كه از ارزشهايي برخوردارند و عرف اجتماعي آنان، مصرف مواد مخدر را ترويج مي كند، پس از ورود به جوامع ديگر، به سوي اعتياد و پس از آن كارتن خوابي گرايش پيدا مي كنند. در مقابل، قوميت هايي كه در خود از چنين فرهنگي برخوردار نيستند، زمينه هاي مساعد را از جامعه ي مقصد دريافت كرده و گرايش به كجروي پيدا مي كنند. مهاجرت به عنوان يكي از دلايل اختلاط فرهنگ هاي قومي است كه با انتقال به جامعه ي مقصد، امكان ايجاد مكانهايي به عنوان پاتوق براي مهاجران فراهم مي آيد. همين امر باعث مي شود تا تاثيرپذيري مهاجرين از يكديگر صورت گرفته و زمينه هاي مساعد براي كجروي به وجود آيد و امنيت اجتماعي را در مناطق تمركز اين افراد، كاهش دهد. با تاثيرپذيري امنيت اجتماعي از مهاجرت و پاتوق شدن منطقه، سلب اعتماد، كاهش حضور بومي ها در منطقه و افزايش ميزان جرم رخ مي دهد.