بررسي ميزان و عوامل اجتماعي مرتبط با احساس امنيت اجتماعي ( موردمطالعه: مغازه داران شهر تهران)

مقوله امنيت در رابطه با انسان و جامعه، از ابتداي خلقت مطرح بوده و گذشت زمان بر اهميت آن افزوده است؛ به گونه اي كه امروزه به عنوان يكي از شاخص هاي اصلي توسعه و پيش نياز هرگونه توسعه اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و سياسي محسوب مي شود. آگاهي از ميزان احساس امنيت افراد يك جامعه كه جنبه  ذهني و ادراكي امنيت مي باشد، نقش مؤثري در شناخت چالش ها و راهكارهاي توسعه آن جامعه داشته و در جهت تقويت زيرساخت هاي آن عمل مي نمايد. لذا پژوهش حاضر به دنبال شناخت ميزان احساس امنيت اجتماعي و عوامل اجتماعي مرتبط بر آن را در بين مغازه داران شهر تهران مي باشد. روش مورداستفاده پيمايش بوده و داده ها با تكنيك پرسشنامه و با استفاده از شيوه نمونه گيري خوشه اي متناسب از 384 نفر از مغازه داران شهر تهران گردآوري شده است. اعتبار تكنيك گردآوري داده از نوع محتوايي بوده و پايايي آن از روش ميزان آلفاي كرونباخ سنجيده شده است كه از وضعيت مطلوبي برخوردار بوده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد ميزان احساس امنيت مغازه داران در حد متوسطي است. همچنين نتايج نشان داد  كه ميزان استفاده از رسانه هاي جمعي، رضايت از زندگي، دينداري، هويت ملي و اعتماد اجتماعي داراي رابطه مثبت و معنادار با ميزان احساس امنيت اجتماعي افراد بوده است، درحالي كه اين ميزان با متغيرهاي جنس و وضعيت تأهل رابطه معناداري نداشته است. نتايج رگرسيون چندگانه از نقش معنادار چهار متغير هويت ملي، ميزان استفاده از رسانه هاي جمعي، دينداري و اعتماد اجتماعي در ميزان احساس امنيت اجتماعي حمايت مي كند كه در اين ميان اعتماد اجتماعي بيشترين نقش را در تبيين متغير احساس امنيت اجتماعي ايفا مي نمايد. همچنين متغيرهاي وارد شده در معادله توانسته اند 34 درصد از واريانس متغير وابسته را تبيين نمايند.