تحليل اثرات مداخلات كالبدي بازسازي شهري بر پايداري اجتماعي، مطالعه موردي: طرح بازسازي پروژه تجاري اقامتي مجد شهر مشهد

Analysis of the Effects of Urban Regeneration on Social Sustainability, Case Study: Majd Residential Commercial Reconstruction Project in Mashhad

با توجه به اين كه پروژه هاي بازسازي به دنبال احياء هويت و رونق مجدد بافت فرسوده با حفظ بافت اجتماعي آن مي باشند، حفظ حيات اجتماعي و هويت محدوده قبلي يكي از چالش هاي پيش روي اين طرح هاست. در همين راستا پژوهش حاضر تغييرات اجتماعي ناشي از پروژه بازسازي مجد در محله عامل شهر مشهد را از منظر ساكنان بررسي نمود. براي اين منظور ضمن بهره گيري از روش هاي كيفي و كمي و با تكميل 630 پرسشنامه از ساكنين محله، وضعيت شاخص هاي پايداري اجتماعي در قبل و بعد از انجام پروژه مورد سنجش قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه سطح شادابي در محله بعد از اجراي پروژه به 50 درصد و تمايل به حضور در محله 10 درصد كاهش يافته است. عوامل ايجاد كننده ناامني، وضعيت شاخص هايي مانند حس غربت و ناهمگني اجتماعي افزايش داشته و تمايل به ماندن در محله از سوي ساكنين كاهش يافته و اين مسئله سبب كاهش همبستگي اجتماعي تا 60 درصد در محله گرديده است. هم چنين حضور غريبه ها و تخليه بافت از ساكنين قديمي كه از شاخص هاي پايداري اجتماعي مي باشند را به همراه داشته است.

Regarding the fact that reconstruction projects seek to restore identity and revitalize the worn texture while preserving its social texture, preserving social life and identity of the previous range is one of the challenges facing these plans. In this regard, the present study examined the social changes caused by the Majd reconstruction project in Mashhad. For this purpose, using the qualitative and quantitative methods and completing 630 questionnaires from the neighborhood residents, the status of indicators of social sustainability before and after the project was evaluated. The results of the research showed that the level of happiness in the neighborhood after the implementation of the project has decreased to 50% and the desire to attend the neighborhood has decreased by 10%. The factors creating insecurity, the status of indicators such as sense of routine and social heterogeneity have increased and the desire to stay in the neighborhood has decreased by residents and this has reduced social solidarity to 60% in the neighborhood. It also has the presence of strangers and tissue evacuation of old residents, which are indicators of social sustainability.