تبيين جامعه شناختي ترس از جرم در شهر تهران

مقاله حاضر به بررسي ترس از جرم و عوامل مؤثر بر آن مي پردازد. داده هاي پژوهش از طريق پيمايش و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوري شده است. جامعه آماري، شهروندان 15سال و بالاتر شهر تهران و نمونه انتخاب شده، 1196 نفر است كه به طور مساوي به هر يك از سه دسته: محله هاي كم برخوردار، تاحدي برخوردار و برخوردار شهر تهران اختصاص يافته است. نتايج نشان مي دهد بيشترين ترس پاسخگويان به ترتيب مربوط به «دزديده شدن وسايل ماشين يا موتور»، «دزديده شده ماشين يا موتور» و «دزدي از منزل درغياب فرد» بوده است. تجربه قرباني شدن ، احساس آسيب پذيري، احساس بي نظمي در محله، نگرش به پليس، پيوند محله اي و خطر ادراك شده، با ترس از جرم رابطه معنادار داشته اند. 7 متغير خطر ادراك شده (مهم ترين متغير)، نگراني اجتماع، قوميت ، اعتماد اجتماعي، پيوند محله اي، احساس بي نظمي فيزيكي در محله و خانه دار بودن در مجموع 56 درصد از تغييرات متغير وابسته را توضيح مي دهند. همچنين ترس از جرم در محله هاي كم برخوردار به طور معناداري بيشتر از محله هاي برخوردار بوده است.