مقايسه ميزان اثر بخشي روان‌درماني تعهد و پذيرش(ACT)، آموزش مهارت‌هاي هوش معنوي (SQ) و هوش هيجاني (EQ) در كاهش نارضايتي زناشويي و تقليل اضطراب و افسردگي همراه با آن در زوج هاي جوان مراجعه كننده به مراكز مشاوره ناجا

تنش‌ها، تعارضات و نارضايتي‌هاي زناشويي، و اختلالات روان شناختي همراه آن‌ها، نه تنها امنيت و آرامش را از زوج‌ها و فرزندان آنان مي ستاند بلكه جامعه را نيز دچار بدكاركردي مي‌سازد. از همين روي، بايد براي «مداخله موثر» در آنها اهتمام جدي ورزيد.هدف اين پژوهش آن بود با مقايسه ميزان اثر بخشي روش‌هاي درماني و آموزشي «مداخله سودمند» در تنش‌هاي زناشويي و «درمان» اختلالات رواني همراه آن، سودمند ترين روش را شناسايي و معرفي نمايد.براي اين منظور از بين زوج هاي جوان مراجع مراكز مشاوره نمونه‌اي به حجم 120 نفر (شامل 60 زوج جوان) انتخاب و سه گروه از آن‌ها (گروههاي آزمايش) در معرض سه نوع مداخله روان شناختي (درمان اكت، آموزش EQ و آموزش SQ) قرار گرفتند، در حالي كه گروه چهارم (گروه كنترل) در ليست انتظار قرار داده شد. ميزان نارضايتي زناشويي و افسردگي و اضطراب هر چهار گروه با استفاده از سه مقياس پايا و معتبر، پيش و پس از فرايند درمان و آموزش، اندازه گيري شد. داده‌هاي حاصل به كمك نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌هاي آماري محاسبه ميانگين‌ها، كولموگروف-اسميرنف و تحليل واريانس يك‌طرفه، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه اولا: هر سه روش مورد استفاده موجب كاهش نارضايتي زناشويي و علائم اضطراب و افسردگي مي‌شوند. ثانيا: در كاهش نارضايتي زناشويي روش آلت موثرتر است. ثالثا: در كاهش علائم افسردگي آموزش مهارت‌هاي هوش معنوي تاثير بيش‌تري دارد