بررسي تاثير شبكه‌هاي اجتماعي و مشاركت بر محروميت اجتماعي زنان (مورد مطالعه: زنان شهر اروميه)

A Study of the effect of Social Networks and Participation on Social Exclusion of women (case of study: women of Urmia

هدف اين مقاله مطالعه ­ي تاثير شبكه­ هاي اجتماعي و مشاركت بر محروميت اجتماعي در بين زنان است. روش مطالعه در اين مقاله روش كمي و پيمايش است و از تكنيك پرسشنامه براي گردآوري داده ها استفاده شده است. جامعه تحت مطالعه زنان در شهر اروميه بوده و با نمونه­ گيري سهميه ­اي احتمالي، 430 نفر مورد پرسش قرار گرفتند. از آزمون­ پيرسون براي سنجش رابطه بين متغيرها و رگرسيون چندگانه استفاده شده است. بر اساس نتايج بدست آمده، شبكه­ هاي اجتماعي و مجازي و مشاركت بر محروميت اجتماعي موثر است بطوريكه با افزايش هر يك از اين عوامل محروميت اجتماعي كاهش يافته و بالعكس.عوامل مذكور22 درصد از محروميت اجتماعي زنان را تبيين مي­ كنند. ميزان اثرگذاري مشاركت بر محروميت اجتماعي قوي­تر از بقيه عوامل است. از يافته ­هاي تحقيق حاضر مي­توان در سياست­ گذاري­ ها جهت كاهش محروميت اجتماعي و افزايش نقش زنان در توسعه و كاهش محروميت اجتماعي نيمي از جامعه استفاده كرد

The aim of this research is to study the effect of the social networks and participation on social exclusion among women in Urmia. Survey method was used and 430 women were selected by probable- quotient sampling. To determine the correlation between social networks and participation as independent variables and social exclusion as dependent on, Pierson test was used. The findings showed that there was Reverse correlation between social exclusion and independent variables. That meant by increasing the amount of participation and using social networks, we could decrease social exclusion. Also by using stepwise Regression, 22 percent of social exclusion was determined by the variables used in the research and participation had more strong effect on determining social exclusion. So findings could be useful for making policies to decrease social exclusion among women who were half of the society to reach social and total development,