داغ ننگ و تبعيض: دو مضيقه اجتماعي دخيل در افشاي وضعيت ابتلا توسط افراد مبتلا به اچ آي وي/ ايدز

Stigma and Discrimination: Two Vital Social Oppressions Influencing on Disclosure of HIV Status by Patients with HIV / AIDS

داغ ننگ و تبعيض دو مضيقه يا قيد­و­بند اجتماعي هستند كه تمايل افراد براي فاش نمودن وضعيت ابتلا به اچ آي وي / ايدز را تقليل داده و دسترسي افراد مبتلا به حمايت و مراقبت‌هاي بهداشتي را محدود مي‌كنند. در مقام يك برساخته اجتماعي-فرهنگي، داغ ننگ مرتبط با اچ آي وي/ ايدز، با تبعيض­ هاي ساختاري و نهادي همراه است. فرايند داغ ننگ در اثر تعامل سه عامل مشترك محيط، نظام مراقبت‌هاي بهداشتي و واسطه‌ها ايجاد مي‌شوند و با پيامدهاي فردي و اجتماعي متعددي همراه است. داغ ننگ مرتبط با اچ آي وي / ايدز ممكن است با ويژگي‌هاي فردي مانند سن، تحصيلات، جنسيت و پيشرفت بيماري ارتباط داشته باشد. افرادي كه وضعيت ابتلاي خود را به اچ آي وي / ايدز فاش مي‌كنند، ممكن است با داغ ننگ و تبعيض مواجه شوند؛ بنابراين افشا­­سازي مي­تواند يك خطر يا تضييع هويت اجتماعي قابل توجه براي آنها باشد. اچ آي وي/ ايدز به عنوان يك نابرابري اينترسكشنال جهاني در نظر گرفته شده است كه تحت تاثير مضيقه ­هاي اجتماعي نظير تبعيض ­هاي نژادي- قوميتي، جنسيتي، طبقاتي و مرتبط با ناتواني و كم ­تواني افراد قرار مي‌گيرد. اين مضيقه ­ها به طور همزمان و به شكلي نظام ­مند گسل­ ها، بي­عدالتي­ ها و نابرابري‌هاي جامعه را تشديد مي‌نمايند. يك چرخه نادرست بين داغ ننگ، تبعيض و نقض حقوق بشر وجود دارد. داغ ننگ و تبعيض هم در سطوح مختلف فردي، گروهي، اجتماعي و جهاني رخ مي‌دهند. بنابراين، مداخله­ هاي لازم براي مديريت آنها بايستي علاوه بر آموزش فردي، به اصلاح بسترهاي جامعه نيز اختصاص يابد. عوامل ساختاري، اجتماعي-فرهنگي، سياسي، و اقتصادي به شكل هم­افزايان ه­اي (اينترسكشنال) تجربه اچ آي وي و ايدز را تحت تاثير قرار مي ­دهند و در شكل گيري تحولات اچ آي وي / ايدز نقش مهمي را ايفا مي‌كنند. اصلاح اين عوامل ساختاري و مناسبات هم افزايانه مي تواند موجب افزايش اثر بخشي برنامه هاي مداخله اي در افراد مبتلا به اچ آي وي/ايدز جامعه گردد.

Stigma and discrimination are two social oppressionsor social pressure, which reduce the tendency of individuals for HIV/AIDS status disclosure and limit accessibility of patients with HIV/AIDS to support and health care, which can affect their physical and emotional health. As a social constructed, stigma related to HIV is associated with structural and institutional discriminations. Stigma process is created by interaction of three factors: environment, health care system and intermediaries, and associated with numerous personal and social consequences associated. Stigma related to HIV/AIDS may associate with personal characteristics such as age, education, gender and progression of disease. Patients who disclosure their HIV/AIDS status may expose with stigma and discrimination; therefore HIV/AIDS disclose can be a substantial social risk or social wastage for them. So, HIV/AIDS is considered as a global intersectional inequality, which affected by social oppressions such as racism, gender discrimination, classism,ableism and disability. This oppressions simultaneously and systematically aggravate faults, social equities and equalities. There is a vicious cycle between stigma, discrimination and human rights violations. Stigma and discrimination occur both at individual and social levels, therefore interventions preventing stigma must be devoted to improve the socio-cultural contexts in addition to individual training. Structural, cultural, political and socio-economic factors affect HIV/AIDS experience; they also play an important role in shaping developments and prevalence rates of HIV/AIDS. Modifying these structural factors and intersectional relations can enhance efficiency of interventional programsin patients with HIV/AIDS in the society