عنوان مقاله :
اثربخشي روان درماني گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر افزايش كيفيت زندگي زنان مبتلا به سرطان پستان
عنوان به زبان ديگر :
THE EFFECTIVENESS OF GROUP PSYCHOTHERAPY BASED ON ACCEPTANCE and COMMITMENT ON QUALITY OF LIFE IN WOMEN WITH BREAST CANCER
پديد آورندگان :
اسمعلي، احمد گروه روانشناسي دانشگاه مراغه , عليزاده، معصومه دانشگاه آزاد واحد اروميه , غني زاده بالدرلو، كبري دانشگاه آزاد واحد اروميه
كليدواژه :
درمان مبتني بر پذيرش و تعهد , سرطان پستان , كيفيت زندگي
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف
هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي روان درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر افزايش كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان پستان بود.
مواد و روش كار
بدين منظور، طي يك پژوهش نيمه آزمايشي 30 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان بيمارستان اميد شهر اروميه به شيوه ي نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. طرح پژوهش از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه 90 دقيقه اي مداخله ي مبتني بر پذيرش و تعهد را دريافت كردند ولي مداخله اي بر روي گروه كنترل صورت نگرفت. هر دو گروه در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون به وسيله پرسشنامه كيفيت زندگي مخصوص بيماران مبتلا به سرطان پستان QOL_BR23)) مورد آزمون قرار گرفتند همچنين از روش تحليل كوواريانس جهت تجزيه و تحليل استفاده شد.
يافته ها
نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه برنامه ي درماني توانسته است دو بعد سلامت اجتماعي و سلامت جسماني آزمودني هاي گروه آزمايش را بهبود ببخشد ولي در دو بعد سلامت روان شناختي و سلامت محيطي مداخله نتوانسته است وضعيت آزمودني ها را تحت تاثير قرار دهد.
بحث و نتيجه گيري
بنابراين مي توان اظهار داشت كه روان درماني گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد مي تواند در ارتقاء كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان پستان موثر باشد.
چكيده لاتين :
Abstract
Background & Aims: The aim of this study was to determine the efficacy of treatment based on
acceptance and commitment to increase the quality of life in patients with breast cancer.
Materials & Methods: For this purpose, in a quasi-experimental study, 30 women with breast cancer in
Omid Hospital, Urmia Iran were randomly selected and divided into two groups (n = 15) and control
(n= 15). The experimental group received 8 sessions of 90-minute intervention based on acceptance and
commitment, but the control group did not receive any intervention. In order to collect data, Quality of
Life Questionnaire was used. Analysis of covariance was used to analyze the data.
Results: The results showed that the treatment of quality of life ACT increased significantly in the posttest
and components of ACT increased quality of life in the experimental group. The intervention
however did not affect mental and environmental health of the experimental group.
Conclusion: It was concluded that the group therapy based on acceptance and commitment could
enhance the life quality of patients with breast cancer
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه