كليدواژه :
بيان‌ناپذيري , تمثيل , تناقض , منظومه‌هاي عطار , تجربة عرفاني , عرفان
چكيده فارسي :
عينيت‌گرايي پوزيتيويستي رهيافت غالب زبان علم در قرن بيستم است. همين امر مشكلاتي را در تحليل زبان دين، كه با امر قدسي و غير‌تجربي سر و كار دارد، ايجاد كرده است. تحليل گزاره‌هاي ديني با معيار تحقق‌پذيري، كه فقط گزاره‌هايي را معنادار مي‌داند كه ما‌به‌ازاي خارجي دارند، باعث شده تا زبان دين و عرفان نوعي زبان مهمل با گزاره‌هاي كذب تلقي شود. اين زبان قواعد و بازي خاص خود را دارد كه پي بردن به آن مستلزم نوعي نگاه پديدارشناختي و ماهوي است. در اين پژوهش، ضمن تعريف عرفان و تقليل آن به تجربة عرفاني، شاخصه‌ها و نمودهاي آن در زبان نشان داده شده است كه محمل و بستر هرگونه ارتباط است. به اين منظور منظومه‌هاي عطار (الهي‌نامه، منطق‌الطير، و مصيبت‌نامه) بررسي شده است. اين تحقيق نشان مي‌دهد كه زبان عرفاني منظومه‌هاي عطار پيش از آن‌كه كيفيتي متناقض و تمثيلي در معناي رمزي عرفان داشته باشد، كيفيتي تعليمي و آگاهانه دارد و در بيش‌تر موارد هنوز به شاخصة تجربة عرفاني نرسيده است.
چكيده لاتين :
Positivist objectivism is the dominant approach in the language of science in the twentieth century but this factor has created difficulties in the language of religion, which deals with the sacred and non-experimental matters. Analysis of religious propositions with standard implementations that only considers the meaningful statements, which have external examples, causing the language of religion and mysticism to be seen as a nonsensical language. But this language has its own rules and games, understanding which requires a phenomenological view. In this study we have tried, in addition, to define mysticism, reducing it to a mystical experience, and show indicators and aspects of it in language that has carriers for any connection. For this purpose, poems of Attar Elahi-Nameh (Letter to God), Mantiq al-Tayr (Logic of Flight) and Mosibat-Nameh (Letter of Lamentation) are investigated. The results reveal that Attar’s mystical poems, before having paradoxical quality and allegorical styles, in the meaning of symbolic mysticism, have an educational quality and conscience, and is yet to reach the criteria of becoming a mystical experience.
