عنوان مقاله :
اثر تمرين هوازي بر سطوح كليوي آنژيوتانسين II و گيرنده نوع 1 آنژيوتانسين در موشهاي صحرايي تيمارشده با نانواكسيد روي
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Aerobic Exercise on Renal Angiotensin-II and Angiotensin Type 1 Receptor Levels in Administered Rats with Nano Zinc Oxide
پديد آورندگان :
فتاحي، بهار دانشگاه آزاد اسلامي، واحد ساري - دانشكده علوم انساني - گروه تربيت بدني , حبيبيان، معصومه دانشگاه آزاد اسلامي، واحد قائم شهر - دانشكده علوم انساني - گروه تربيت بدني
كليدواژه :
آنژيوتانسين II , گيرنده نوع 1 آنژيوتانسين , تمرين ورزشي , نانوذرات , اكسيد روي
چكيده فارسي :
اهداف: نانوذرات اكسيد روي بهعنوان يك نانوذرات اكسيد فلزي مهم شناخته شدهاند و در بسياري از زمينههاي پزشكي و زيستشناختي استفاده ميشوند، اما نگرانيها بهعلت اثرات بالقوهشان بر برخي از اندامها رو به افزايش است. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير تمرين هوازي بر سطوح كليوي آنژيوتانسين II و گيرنده نوع 1 آنژيوتانسين در موشهاي صحرايي تيمارشده با نانواكسيد روي انجام شد.
مواد و روشها: در اين تحقيق تجربي، 35 سر موش صحرايي ويستار نر، بهطور تصادفي به گروههاي كنترل، سالين، نانواكسيد روي، تمرين و تمرين بهعلاوه نانواكسيد روي تقسيم شدند. نانواكسيد روي (يكميليگرم بر كيلوگرم) بهصورت داخل صفاقي، 5 روز در هفته به گروههاي نانواكسيد روي و تمرين بهعلاوه نانواكسيد روي تزريق شد. برنامه تمرين ورزشي شامل دويدن فزاينده روي نوارگردان (5 جلسه در هفته و بهمدت 4 هفته) بود. دو روز پس از آخرين مداخلهها رتها معدوم شدند. بافت كليه جدا و سطوح آنژيوتانسين II و گيرنده نوع 1 آنژيوتانسين اندازهگيري شد. دادهها با نرمافزار SPSS 20، از طريق آزمون تحليل واريانس يكطرفه و تعقيبي توكي تحليل شدند.
يافتهها: پس از 4 هفته تيمار مزمن با نانواكسيد روي، سطوح كليوي آنژيوتانسين II و گيرنده نوع 1 آنژيوتانسين افزايش معنيداري داشت. فعاليت ورزشي بهطور معنيداري سطوح كليوي آنژيوتانسين II و گيرنده نوع 1 آنژيوتانسين را كاهش داد، اما سطوح اين متغيرها در گروه تمرين بهعلاوه نانواكسيد روي بهطور معنيداري بالاتر از گروه كنترل باقي ماند (p<0/05).
نتيجهگيري: تمرين هوازي، باعث كاهش سطوح كليوي آنژيوتانسين II و گيرنده نوع 1 آنژيوتانسين در موشهاي صحرايي تيمارشده با نانواكسيد روي ميشود.
چكيده لاتين :
Aims Zinc oxide nanoparticles are known as important metal oxide nanoparticles and are used
in many medical and biological fields, but concerns are rising due to their potential effects on
some organs. The aim of this study was to investigate the effect of aerobic exercise on renal
angiotensin-II and angiotensin type 1 receptor levels in administered Rats with Nano Zinc
Oxide.
Materials & Methods In this experimental research, 35 male Wistar rats were randomly
divided into control, salin, nano zinc oxide, exercise and exercise plus nano zinc oxide groups.
Zinc nitric oxide (1mg/kg) was injected intraperitoneally, 5 days a week into exercise and
exercise plus nano zinc oxide groups. The exercise program consisted of progressive running
on a treadmill (5 sessions per week for 4 weeks). Two days after the last application, the rats
were euthanized. The kidney tissue is separated and angiotensin-II and angiotensin type 1
receptor were measured. Data were analyzed by SPSS 20 software using one-way ANOVA and
Tukey’s post hoc test.
Findings After 4 weeks of chronic treatment with nano zinc oxide, the levels of angiotensin-
II and angiotensin type 1 were significantly increased. Exercise significantly reduced renal
angiotensin II and angiotensin type 1 levels. However, these variable levels in exercise plus
nano zinc oxide group still were significantly higher than control group (p<0.05).
Conclusion Aerobic exercise reduces renal angiotensin II and angiotensin type 1 levels in
Administered Rats with nano zinc oxide.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي آسيب شناسي زيستي
عنوان نشريه :
پژوهش هاي آسيب شناسي زيستي