بررسي بينازباني وندهاي مصغرساز در زبان هاي فارسي، تركي استانبولي، انگليسي و فرانسه

A Typological Study of Diminutive Affixes in Persian, Turkish, English & French

وندهاي مصغرساز در زبان هاي دنيا معمول هستند. آنها عمدتا براي بيان كوچكي و محبت به كار مي روند و گاه در مفهوم تحقير استفاده مي شوند. در اين تحقيق وندهاي مصغرساز در چهار زبان فارسي، انگليسي، فرانسه و تركي استانبولي مورد بررسي قرار گرفته است. اين مطالعه، به مصغرسازها از منظر صرف مي پردازد و هدف آن انجام مطالعه اي قياسي در خصوص وضعيت وندهاي مصغر و ميزان استفاده از آنها در زبان هاي مذكور است. داده هاي پژوهش شامل چهار داستان از داستان هاي هانس كريستين اندرسن و نيز گفتار شصت دقيقه برنامه تلويزيوني از هر زبان است. يافته ها نشان مي دهد كه در زبان هاي تركي استانبولي و فرانسه به كارگيري پسوندهاي مصغرساز بيشتر از زبان هاي فارسي و انگليسي است. همچنين در داده هاي دو زبان فرانسه و انگليسي اين وندها در مفهوم تحقير كاربرد نداشته است. به نظر مي آيد در چهار زبان مورد بررسي، بسياري از وندهاي مصغرساز در حال واژگاني شدن هستند.

Diminutive affixes are not uncommon among the languages of the world. Mainly, the term diminutive expresses a smallness and endearment and sometimes it is used in pejorative sense. In this research, a diminutive category is described in Persian, Turkish, English and French. This study is viewed the phenomenon of diminutives from morphological perspective and its main purpose is performing a comparative study of diminutive suffixes and determining the frequency of their usage in four mentioned languages. Research data involves four fairy tales by Hans Christian Andersen and 60 minutes of Television programs of each language. The results show the frequency of applying diminutives in Turkish and French is more than Persian and English and there is not an example of utilization of diminutives in pejorative sense in English and French. It seems that diminutives in all of these languages are being lexicalized.