تأملي بر شرايط فقهي و حقوقي ثبوت قصاص در اسقاط جنين

قانون مجازات اسلامي مصوب 1392 در كتاب قصاص، جنايت بر جنين را در صورت وجود شرايطي مانند وجود سوءنيت در مرتكب، حدوث يا بقاي نتيجه جنايت پس از تولد جنين و احراز قابليت زيست در او مستوجب قصاص دانسته است، ديدگاهي كه مبتني بر فتواي برخي از فقهاي متأخر است. در نوشتار حاضر با رويكردي تحليلي انتقادي حكم قانونگذار را مورد بررسي قرار داده و بيان گرديده كه صرفنظر از چرايي اتخاذ چنين موضعي از سوي مقنن، مفاد قانون با ابهامات و اشكالات مبنايي متعددي همراه ميباشد. از مهمترين اين ايرادات ضرورت اشتراط امكان تداوم زندگي در جنين جهت ثبوت قصاص است، كه با رويكرد فقهي مغايرت آشكار داشته و نيازمند اصلاح ميباشد.