اثربخشي آموزش مبتني بر ذهن آگاهي بر تمايز يافتگي و تعارضات زناشويي در زنان مراجعه كننده به خانه هاي سلامت تهران

The Effectiveness of Mindfulness-Oriented Training on Differentiation and Marital Conflict among Women Referred to Health Centers in Tehran

زمينه و هدف: به دليل ماهيت تعامل زوج ها گاهي اوقات پيش مي آيد كه اختلاف نظر روي مي دهد و در نتيجه زوج ها نسبت به همديگر احساس خشم، ناميدي و نارضايتي مي كنند. هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش مبتني بر ذهن آگاهي بر تمايز يافتگي و تعارضات زناشويي در زنان مراجعه كننده به خانه هاي سلامت تهران بود. روش و مواد: روش پژوهش از نوع تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل زنان مراجعه كننده به خانه هاي سلامت شهر تهران بود كه تعداد 60 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب و به در دو گروه آزمايشي و كنترل قرار گرفتند. براي به دست آوردن داده ها از پرسشنامه هاي تعارض هاي زناشويي، تمايزيافتگي استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها به كمك تحليل كواريانس چند متغيره و با استفاده از نرم افزار 21-SPSS انجام شد. يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن مشاركت كنندگان در گروه آزمايش 34/4 (6/1) و گروه گواه 32/8 (5/6) سال بود. آموزش مبتني بر ذهن آگاهي موجب افزايش نمرات تعارض زناشويي در گروه آزمايش با ميانگين (انحراف معيار) (4/3) 26 به (4/ 4) 35/7 | (0/01>P) و تمايز يافتگي از (5/3) 42/5 به (8/5) 50/4 شد ( 0/01>P) اما در گروه گواه تغييرات معني دار نبود. نتيجه گيري: مطالعه نشان داد آموزش ذهن آگاهي بر تمايز يافتگي و تعارضات زناشويي زنان موثر بود. بنابراين مي توان از اين روش براي مشكلات زناشويي زنان استفاده نمود.

Background and Objective: Due to the nature of couples' interactions, sometimes there is a difference of opinion, which in turn results in feeling of anger, disappointment, and dissatisfaction among couples. The objective of this study was to determine the effectiveness of mindfulness-based education on the differentiation and marital conflicts among women referred to Health Centers in Tehran. Materials and Methods: This research method of this study was experimental with pretest-posttest design with control group. Participants included women who went to Health Centers in Tehran. Participants were selected by simple random sampling and assigned to experimental and control groups. To obtain data, the Marital Conflict Questionnaire (MCQ-R), and DSI (Differentiation Questionnaire) were used. Data analysis was performed by multivariate analysis of covariance using SPSS-21 software. Results: The mean (SD) age of participants in the experimental group and the control group was 34.4 (6.1) and 32.8 (5.6) respectively. Mindfulness-oriented education increased marital conflict scores (in terms of conflict reduction) in the experimental group from 26 (4.3) to 35.7 (4.4) (P<0.01) and differentiation from 42.5 (5.3) to 50.4 (8.5) (P<0.01). However, changes in marital conflict in the control group do not show a significant difference. Conclusion: Mindfulness-oriented education was effective in improving marital conflict and differentiation among women who were referred to Tehran's Health Centers.