ارزيابي خواص التيامي استفاده همزمان هيدروكسي آپاتيت و صفحه رشد دمينراله شده گوساله‌ جنيني در نقيصه استخواني خرگوش (يك مطالعه حيواني)

Concurrent Usage of Hydroxyl Apatite with Calf Fetal Growth Plate Powder for Bone Healing Model in Rabbit An animal Study

پيش‌زمينه: هيدروكسي آپاتيت سنتزي، بتاتري كلسيم فسفات و ساير تركيبات فعال زيستي ساختاري شبيه استخوان دارند و به همين دليل در ارتوپدي كاربرد دارند. استفاده از جايگزينهاي بيخطر پيوند استخواني، رو به افزايش است و در اين مطالعه استفاده همزمان هيدروكسي آپاتيت به همراه پودر صفحه رشد جنين گاو و روند التيام استخوان بررسي گرديد. مواد و روشها: دراين مطالعه 15 خرگوش نيوزلندي به صورت تصادفي به 3 گروه مساوي تقسيم شدند. قطعه استخواني به شكل طولي به اندازه دو برابر عرض استخوان راديوس برداشته شد. در گروه اول نقيصه ايجاد شده با هيدروكسي آپاتيت، در گروه دوم با هيدروكسي آپاتيت و پودر صفحه رشد جنيني و در گروه سوم با پودر صفحه رشد جنيني پر شد. ارزيابي پرتونگاري و هيستوپاتولوژي انجام شد و داده ها مورد بررسي آماري قرار گرفت. يافتهها: در 56 روز پس از عمل، از نظر تشكيل استخوان و باز آرايي آن، اختلاف معنيداري بين گروهها وجود داشت (0/03=p). پنجاه و شش روز پس از جراحي گروه 2 نسبت به دو گروه ديگر از نظر آماري برتري داشت. در ارزيابي هيستوپاتولوژي اختلاف معنيداري بين گروهها ديده نشد (0/05=

Background: Synthetic hydroxyapatite (HAP), beta-tricalcium phosphate (ß-TCP) and their composite are promising biomaterials specifically in the orthopaedic and dental fields, as their chemical composition is similar to that of bone. Due to the need for safer bone graft applications, these bone graft substitutes are gradually gaining increased acceptability. The purpose of this study was the evaluation of concurrent use of hydroxyapatite with demineralized calf foetal growth plate (DCFGP) effects on bone healing process. Methods: Mid radii bone defect was created in fifteen female New Zealand white rabbits. They were divided into 3 equal groups: In group I the defect filled with DCFGP, in group II was with hydroxyapatite and DCFGP, and in group III with hydroxyapatite alone. Radiographic and histopathologic evaluations were performed blindly and results scored and analyzed statistically. Results: There was a significant difference in bone formation and remodeling at the 56th post-operative day (p=.03). Group II was superior to group I and III. Histopathologic evaluation revealed significant difference between group II with group I and III. Conclusions: The combination of osteoconductive effect of hydroxyapatiter and osteoinduction of DCFGP will lead to superior bone healing process in comparison with any of those agents when used alone.