تأثير هشت هفته تمرينات منتخب درماني بر دامنه حركتي و درد مبتلايان به سندرم گيرافتادگي شانه

سندروم گيرافتادگي شانه از علل بروز درد و محدوديت حركتي شانه محسوب مي‌شود و بهبود حركتي عضلات كتف و روتيتور كاف اهميت به‌سزايي در درمان اين سندرم دارد. از اين رو هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير 8 هفته تمرينات منتخب بر ميزان دامنه حركتي مبتلايان به سندرم گيرافتادگي شانه مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه، تعداد 24 مرد غير ورزشكار با دامنه سني 35 تا 55 سال داوطلبانه شركت نمودند و به‌طور تصادفي در دو گروه 12 نفره تجربي و كنترل قرار گرفتند. سپس گروه تجربي در برنامه تمريني طراحي شده هشت هفته‌اي (سه جلسه در هفته) شركت نمودند. در حالي كه گروه كنترل فقط فعاليت‌هاي روزمره خود را انجام مي‌دادند. حركات مختلف شانه با استفاده از گونيامتر يونيورسال و نيز شدت درد با مقياس بصري VAS قبل و بعد از مطالعه در دو گروه مورد ارزيابي قرار گرفت. از آمار توصيفي براي محاسبه ميانگين‌ها و انحراف استاندارد داده‌ها استفاده شد و براي تعيين ميزان تغييرات درون‌گروهي و بين‌گروهي، از آزمون تي همبسته و مستقل (05/0>P) با استفاده از نرم‌افزار SPSS استفاده شد. نتايج: نتايج تحقيق نشان داد كه تمرينات منتخب در گروه تجربي به‌طور معني‌داري باعث افزايش دامنه حركتي حركات شانه گرديد و از ميزان درد آنها نسبت‌به گروه كنترل كاسته شد. نتيجه‌گيري: نتايج به‌دست آمده حاكي از آن است كه استفاده از حركت درماني مي‌تواند مانند ساير روش‌هاي درماني روشي مؤثر براي بهبود دامنه حركتي و كاهش درد افراد مبتلا به سندرم گيرافتادگي شانه مورد توجه متخصصين قرار گيرد.

Shoulder impingement syndrome is one of the causes of shoulder pain and improve of range of motion in muscles of scapula and rotator cuff have great importante in the treatment of this syndrome. Therefore the purpose of this study was to investigate the effect of 8 weeks selected exercise training on range of motion of the shoulder impingement syndrome. In this study, 24 non-athletes aged 35 to 55 years voluntarily participated and randomly divided into two experimental and control 12 person. Methods: The experimental group participated in eight weeks training program (three sessions per week). While the control group did their daily activities. Descriptive statistics were used to calculate the mean and standard deviation. For determining the extent of changes within the group and between groups, was used dependent and independent t-test (P<0.05) by SPSS software. Results: The results of study showed that selected exercises in the experimental group significantly increased range of motion in the shoulder and the pain was reduced compared to the control group. Conclusion: The results indicate that the use of the exercise therapy can be an effective way for improve range of motion and decrease of pain in patients with shoulder impingement syndrome.