عنوان مقاله :
آيا پلاسماي حاوي پلاكت با غلظت بالا نقشي در ارتوپدي دارد؟ (توصيههاي مبتني بر شواهد)
عنوان به زبان ديگر :
(Any Role for PRP in Orthopaedics? (Evidence-Based R ecommendations
پديد آورندگان :
شاهچراغي، غلامحسين دانشگاه علوم پزشكي شيراز
كليدواژه :
پلاسماي حاوي پلاكت , ارتوپدي , پيوند اتولوگ , بافت , پلاكت خون
چكيده فارسي :
درمان با پلاسماي حاوي پلاكت با غلظت بالا گسترش زيادي يافته و در 5 سال اختير كاربرد آن در ارتوپدي افزايش يافته است. غني بودن فاكتورهاي رشد نقش مهمي در بهبود دارد و پلاسماي حاوي پلاكت با غلظت بالا ميتواند از طريق مكانيسمهاي متعدد باعث احياي مجدد بافت شود. كاربردهاي باليني و جراحي شامل فيوژن ستون فقرات، كندروپاتي، استئوآرتريت زانو، تندينوپاتي، ضايعات حاد و مزمن بافت نرم، افزايش بهبودي بعد از بازسازي مجدد رباط، و سفتي عضلات ميباشند. به هرحال در بسياري موارد، شواهد باليني محدودي در مورد كاربرد پلاسماي حاوي پلاكت با غلظت بالا وجود دارد. به علاوه، براي درك تغييرپذيري، وجود نظام طبقهبندي و شناسايي تفاوت بين محصولات ضروري ميباشد.
چكيده لاتين :
Autologous platelet-rich plasma (PRP) therapies have seen a dramatic increase in breadth and frequency of use for
orthopaedic conditions in the past 5 years. Rich in many growth factors that have important implications in healing, PRP
can potentially regenerate tissue via multiple mechanisms. Proposed clinical and surgical applications include spinal
fusion, chondropathy, knee osteoarthritis, tendinopathy, acute and chronic soft-tissue injuries, enhancement of healing after
ligament reconstruction, and muscle strains. However, for many conditions, there is limited reliable clinical evidence to
guide the use of PRP. Furthermore, classification systems and identification of differences among products are needed to
understand the implications of variability.
عنوان نشريه :
جراحي استخوان و مفاصل ايران
عنوان نشريه :
جراحي استخوان و مفاصل ايران