بازسازي رباط متقاطع جلويي با تاخير بيش از 7 سال از تروماي اوليه (نتايج درمان و آسيب‌هاي همراه)

Anterior Cruciate Ligament Reconstruction with Delay of more than 7 Years after the Primary Trauma Results and Assoc iate Injuries

پيشزمينه: رباط متقاطع جلويي از اجزاي اصلي در بيومكانيك پايداري مفصل زانو است. پارگي اين رباط، احتمال آسيب منيسك‌ها و غضروف مفصلي را افزايش مي‌دهد. در اين مطالعه، نتايج درمان بازسازي رباط متقاطع جلويي و آسيب غضروفي و پارگي منيسك، در بيماراني كه با تأخير بيش از 7 سال درمان شده بودند، بررسي گرديد. مواد و روشها: در اين مطالعه مقطعي، 43 بيمار (39 مرد، 4 زن) با ميانگين سني 38 سال كه با تاخير بيش از 7 سال تحت بازسازي رباط متقاطع جلويي قرار گرفته بودند، بررسي شدند. نتايج مقياس‌هاي نمره‌دهي KOOS ،IKDC، «لي‌شلم» «تنگر»، و يافته‌هاي آرتروسكوپي بيماران از نظر آسيب منيسك و غضروفي، قبل از عمل و در زمان پيگيري نهايي مقايسه شدند. ميانگين زمان پيگيري 34 ماه بود. يافتهها: ميانگين زمان بين آسيب اوليه تا درمان 121ماه بود. در 39 بيمار (90/7%) آسيب غضروفي در قسمتهاي مختلف سطح مفصلي بود كه در 20 مورد، آسيب درجه I و II و 19مورد درجه III و IV بود. آسيب رباط در 35 بيمار (81/4%) با آسيب منيسك همراه بود. تنها در 2 مورد (4/6%) آسيب رباط بدون آسيب منيسك يا غضروف بود. بهبودي معنيداري در نمرات تمامي مقياس‌ها پس از جراحي مشاهده گرديد (0/001>p). نتيجه‌گيري: علي‌رغم اينكه تاخير در بازسازي رباط متقاطع جلويي، منجر به عوارضي از قبيل آسيب منيسك و غضروفي ميگردد، ليكن بازسازي اين رباط حتي با تاخير چند ساله ميتواند كيفيت زندگي و سطح فعاليتي بيماران را بهبود بخشد.

Background: Anterior cruciate ligament (ACL) is a critical element in the biomechanics of knee joint stability. ACL tear increases the risk of meniscal and articular cartilage injury. This study evaluated the occurrence of meniscal and chondral injuries and the results of ACL reconstruction with more than 7 years delay in ACL reconstruction. Methods: In a cross sectional study, 43 patients (39 men, 4 women) at mean age of 38 years, who underwent ACL reconstruction with a delay of more than 7 years, were studied. The Lysholm, IKDC, Tenger and KOOS scores were evaluated before surgery and at the last follow up. The observed meniscal or chondral lesions were collected from the patients’ arthroscopic records. The mean follow-up was 34 months. Results: The mean time interval between primary trauma and ACL reconstruction surgery was 121 months. A total of 39 cases (90/7%) had chondral lesions which include 20 cases of grade I/II and 19 cases of grade III/IV lesions. In 35 patients (81.4%) meniscal tear was observed. Only two cases (4.6%) had isolated ACL tear. A statistically significant improvement in IKDC, Lysholm, KOOS, and Tegner score was observed following surgical treatment (p<.001). Conclusions: Longstanding ACL tear leads to increase the occurrence of meniscal and cartilage injuries. Delayed ACL reconstruction in this group of patients can improve IKDC, Lysholm and KOOS knee scores and Tegner activity level.