تأثير كار درماني بر جانبازان PTSD بستري در آسايشگاه اعصاب و روان

The Effect of Occupational Therapy on PTSD Veterans Hospitalized in Psychiatric Ward

سابقه و هدف: تعداد زيادي از رزمندگان در طي جنگ دچار مشكلات رواني و PTSD شده‌اند كه اين امر در بسياري، سبب از دست رفتن عملكرد اجتماعي و شغلي آن‌ها شده است. كار درماني در درمان بيماران رواني آثار سودمندي داشته است. هدف از اين مطالعه، بررسي اثربخشي كار درماني بر جانبازان اعصاب و روان‌ است. شيوه و روش: در يك كارآزمايي باليني شاهددار، تعداد 20 نفر از جانبازان روان‌پزشكي بستري در آسايشگاه انتخاب شدند. بيماران به‌طور تصادفي در دو گروه ده نفري آزمون و شاهد مورد مصاحبه روان‌پزشكي و ارزيابي اوليه كار درماني، با استفاده از آزمون‌هاي Functional Assessment Inventory و Preliminary Diagnostic Questionnaire قرار گرفتند. به جانبازان گروه آزمون، آموزش منظم كار درماني داده شد. آنگاه پس از 6 ماه از پايان برنامه كار درماني، وضعيت اشتغال و علائم روان‌پزشكي دو گروه مورد بازبيني قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين سني و درصد جانبازي دو گروه نسبتاً مشابه بود. در پايان مطالعه، همه بيماران گروه آزمون داراي حرفه شده بودند، ولي در گروه شاهد هيچ‌كدام به حرفه‌اي دست نيافته بودند. فراواني علائم و نشانه‌هاي روان‌پزشكي در گروه آزمون، بهبودي قابل ملاحظه را نشان‌ مي‌داد. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان‌دهنده اثر بخشي برنامه مدون كار درماني در كاستن از علائم بيماري‌ است.

Introduction: The military persons that were exposed to war-zone trauma are at risk of developing PTSD that can impair their psychosocial ability. Many Iranian soldiers are stricken with PTSD and haunted in sanitarium. Occupational therapy has had a positive effect on psychiatric patients. Objective: In this study the effects of occupational therapy were evaluated on PTSD veterans. Materials & Methods: In a controlled clinical trial, 20 patients from a psychiatric sanitarium were selected and randomly divided into two treatment and non-treatment groups (10 persons each). After psychiatric interview and occupational evaluation using Functional Assessment Inventory and Preliminary Diagnostic Questionnaire, regular vocational program was performed for the treatment group, whereas sham program was introduced to the control group. At the end of study (6 months), the occupational positions and psychiatrics symptoms were evaluated in two groups. Results: The age mean and disability percentage of both groups were similar. At the end of study in contrast to the control group all members of treatment group were employed. The findings showed remarkable improvement in treatment group after occupational therapy. Conclusion: Occupational therapy is efficient in diminishing the psychiatric symptoms of PTSD patients.