عنوان مقاله :
بررسي ميزان همسرآزاري و برخي عوامل مرتبط با آن در شهر اصفهان 1390
عنوان به زبان ديگر :
Domestic Violence against Women and Its Related Factors in Isfahan in 2011
پديد آورندگان :
كيوان آرا، محمود دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻮاﻣﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ - ﮔﺮوه ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ , ثقفي پور، عابدين داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻗﻢ، ﻗﻢ، اﯾﺮان , رجعتي، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻮاﻣﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ - ﮔﺮوه ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ , عباسي، محمدهادي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻮاﻣﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ - ﮔﺮوه ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ , مطلبي، محمد داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻗﻢ- آﻣﻮزش و ارﺗﻘﺎء ﺳﻼﻣﺖ، ﻗﻢ، اﯾﺮان , ميرحيدري، مهدي داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻗﻢ - داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ - ﮔﺮوه ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ، ﻗﻢ، اﯾﺮان
كليدواژه :
همسرآزاري , خشونت جسمي , اصفهان , خشونت كلامي , خشونت عاطفي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: خشونت عليه زنان در همه جوامع موضوعي نگران كننده و در خور توجه است. عليرغم تحقيقات فراوان در مورد پيامدهاي خشونت بر سلامت روان زنان، هنوز جنبههاي ناشناخته زيادي وجود دارد. اين مطالعه با هدف ميزان وضعيت همسرآزاري و برخي عوامل مرتبط با آن در شهر اصفهان صورت گرفت. روش كار: اين مطالعه از نوع مقطعي ميباشد كه جامعه پژوهش آن را كليه زنان مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهر اصفهان در سال 1390 تشكيل ميدهند. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه خودايفاي محقق ساخته بود كه روايي و پايايي آن مورد محاسبه قرار گرفته بود. دادهها توسط نرم افزار آماري SPSS-18 با سطح اطمينان 95% تحليل شد. يافتهها: شايعترين خشونت اعمال شده عليه زنان گروه هدف خشونت عاطفي با 82/52 درصد بود. شيوع خشونت كلامي در اين مطالعه 69/47 درصد، خشونت مالي 38/35 درصد و خشونت جسمي 87/24 درصد بود. نتايج نشان داد كه زنان خانه دار بيشتر در معرض خشونتهاي خانگي قرار دارند. همچنين نتايج نشان داد كه انواع خشونت عليه زنان بر حسب تحصيلات يكسان نيست. مهمترين علل بروز همسرآزاري و سوء رفتار به ترتيب خستگي و بي حوصلگي همسر (38/37%)، بهانه گيري همسر (14/30%)، بدبيني شوهر (54/16%)، دوستان و آشنايان و دخالت آنان (9/9%) و حاضر جواب بودن زن (04/6%) بود. نتيجه گيري: ميزان خشونت خانگي بالا بوده و جاي نگراني دارد. بهترين راهكار پيشنهادي براي كاهش خشونت خانگي عليه زنان، آموزش است. آموزش مهارتهاي زندگي در مدارس، مراكز بهداشتي درماني و بخصوص رسانهها ميتواند مؤثر باشد. استفاده از مراكز مشاوره و ترويج فرهنگ مشاوره در بين زوجين نيز اهميت ويژه اي دارد.
چكيده لاتين :
Background & Objectives: Violence against women is a considerable concern in all communities. Although many studies have been done on mental health outcomes of the violence on women, it has still many unknown aspects. The aim of this study was to estimate the prevalence and determinants of domestic violence against women in Isfahan. Methods: In a cross-sectional study all the women referred to health centers in Isfahan were studied in 2011. A self-developed questionnaire with known reliability and validity was used as a data collection tool. Data were analyzed using SPSS with 95% confidence interval. Results: The most common violence against women was emotional violence with52.82%. The prevalences of verbal, financial, and physical violence were 47.69%, 35.38%, 24.87%, respectively. The results indicated that housewives are at the greatest risk for domestic violence. Moreover, the results showed that the types of violence against women are different in terms of their education. Most important reasons for abuse were husband’s impatience and fatigue (37.38%), husband’s fussiness (30.14%), husband’s pessimism (16.54%), relative and family interference (9.9%) and wife’s smartass (6.04%). Conclusion: The high rate of domestic violence is a cause of concern. Education is the best proposed solution to reduce domestic violence against women. Training life skills at school, health centers, and especially through media may be useful. Using counseling services and promotion of counseling culture are very important for young couples.
عنوان نشريه :
سلامت و بهداشت
عنوان نشريه :
سلامت و بهداشت