بررسي رابطه نگرش مذهبي و كيفيت زندگي در ميان مددجويان سازمان بهزيستي

A Study of Relationship between Religious Attitude and Quality of Life among Welfare Organization Clients

زمينه و هدف: نگرش مذهبي يكي از مفاهيم ضروري در سلامت گروه هاي آسيب پذير اجتماع مي باشد كه با ايجاد معنا و هدف در زندگي به عنوان رويكردي مهم در ارتقاء كيفيت زندگي در نظر گرفته ميشود. لذا هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه نگرش مذهبي و كيفيت زندگي مددجويان تحت پوشش سازمان بهزيستي ميباشد. روش كار: نمونه پژوهش حاضر شامل 230 نفر (130نفر زن، 100 نفر مرد) از مدد جويان سازمان بهزيستي شهرستان دره شهر بودند كه با روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. شركت كنندگان مقياس نگرش مذهبي خداياري فرد و مقياس كوتاه ارزيابي كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني را تكميل نمودند. در نهايت داده هاي بدست آمده با روش همبستگي پيرسون، رگرسيون گام به گام و آزمون tبراي دو گروه مستقل انجام گرفت. يافته ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه مولفه هاي نگرش مذهبي با مولفه هاي كيفيت زندگي رابطه مثبت و معنادار دارد (001/0p<). نتايج تحليل رگرسيون چندگانه گام به گام نشان داد گرايش و عواطف ديني، باورديني و شناخت ديني از مؤلفه هاي نگرش مذهبي توانستند 4/32 درصد واريانس كيفيت زندگي را تبيين كنند (001/0p<). همچنين نتايج نشان داد كه بين دو گروه زنان و مردان در دو متغير نگرش مذهبي و كيفيت زندگي تفاوت معناداري وجود ندارد (01/0p<). نتيجه گيري: با توجه به نتايج مي توان به ضرورت تقويت نگرش مذهبي به عنوان عاملي تاثيرگذار بر كيفيت زندگي افراد متعلق به گروه هاي آسيب پذير پي برد. اين نكته كليدي در كشوري با باورهاي فكري، فرهنگي و مذهبي مانند ايران مي تواند در طراحي برنامه هاي مراقبتي- درماني براي اين گونه افراد مفيد و ضروري باشد.

Background & Objectives: Religious attitude is one of the essential concepts in health of vulnerable groups in society in which creating meaning and purpose in life is considered as an important approach in promoting and quality of life. This study was aimed to explore the relationship between religious attitudes with quality of life amongst welfare organization clients. Method: The sample consisted of 230 (male=130, female=100) welfare organization clients of Darashahr town who were selected through random sampling method. Participants completed religious attitude scales of khodayari fard and world health organization quality of life-brief questionnaires (WHOQOL-BREEF). Finally, obtained data were analyzed using Pearson correlation coefficient, regression (stepwise) analysis and independent t-test. Results: This study showed that there is significant and positive correlation between religious attitude factors and quality of life (p<0.001). Stepwise multiple regression analysis suggested that emotions and religious orientation, religious belief and religious understanding subscales of religious attitudes can explain 32.4% of quality of life variation(p<0.001). Also, results indicated that no significant differences between two variables religious attitudes and quality of life in Females and males (p<0.01). Conclusion: Based on the results it is necessary to strengthen the religious attitude as a factor affecting quality of life in vulnerable groups of the society. The key point in a country like Iran with intellectuals, cultural and religious beliefs could be useful and necessary in designing care-therapies programs for these individuals