ارتباط بين ديسمنوره اوليه با خطر زايمان زودرس خودبخودي در زنان نخست زاي شهر رفسنجان

The Relation between Primary Dysmenorrhea and Spontaneous Preterm Labor in Primiparous Women in Rafsanjan

مقدمه: زايمان زودرس خطري بزرگ بر سر راه سلامتي زنان و عاملي مهم در بروز مرگ و مير نوزادان در سراسر دنيا به شمار مي رود كه با وجود معرفي فاكتورهاي خطر متعدد، در 50% موارد، علت آن ناشناخته است. از آنجا كه روندهاي بيوشيميايي زايمان زودرس با ديسمنوره اوليه مكانيسم مشتركي دارند و به نظر مي رسد داشتن سابقه ديسمنوره اوليه در زنان بتواند وقوع زايمان زودرس را پيشگويي كند. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط بين زايمان زودرس خودبخودي و سابقه ديسمنوره اوليه در زنان نخست زاي شهر رفسنجان انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه موردي - شاهدي، در سال 1389 بر روي 412 نفر از زنان نخست زايي كه به زايشگاه نيك نفس رفسنجان مراجعه كرده بودند، انجام شد. 207 نفر از زناني كه داراي زايمان نارس خودبخودي بودند به عنوان گروه مورد و 205 نفر كه زايمان نوزاد رسيده داشتند به عنوان گروه شاهد و با در نظر گرفتن شرايط ورود و خروج وارد مطالعه شدند. همسان سازي نمونه هاي مورد و شاهد از نظر سن، مصرف سيگار، وضعيت اقتصادي اجتماعي و شاخص توده بدني انجام گرفت. اطلاعات مربوط به مشخصات بارداري، زايمان، سابقه ديسمنوره اوليه و شدت آن از طريق پرسشنامه و مصاحبه رو در رو جمع آوري و تجزيه و تحليل آماري با آزمون هاي آماري كاي دو، تي دانشجويي، نسبت شانس تطبيق يافته و رگرسيون لوجستيك انجام شد. يافته‌ها: بر اساس نتايج آزمون رگرسيون لوجستيك بين ترم يا پره ترم بودن زايمان و داشتن سابقه ديسمنوره اوليه ارتباط معني داري وجود نداشت (0/55=p). در بررسي خطر وقوع زايمان زودرس بر اساس ابتلا به ديسمنوره اوليه نسبت 1/12= o‎r بدست آمد. كه اين خطر براي كساني كه داراي ديسمنوره متوسط و شديد بودند 1/26 بود كه اين اختلاف بر اساس آزمون رگرسيون لوجستيك معني دار نبود (0/45=p). نتيجه‌گيري: فرآيندهاي دقيق بيوشيميايي كه هدايت گر وقوع ديسمنوره اوليه و زايمان زودرس خودبخودي مي باشد هنوز ناشناخته هستند.

Introduction: Preterm labor is a major risk of public health and important neonatal morbidity and mortality factor in world. Despite introducing its several risk factors, in 50% of cases, its etiology is unknown. From biological point of view, preterm labor and primary dysmenorrhea share common triggering mechanisms so primary dysmenorrhea can be considered as a preterm labor's predictive factor. In this study the relation between primary dysmenorrhea and spontaneous preterm labor is looked through in primiparous women in Rafsanjan. Methods: This case control study was conducted on 412 primiparous women was referred to Rafsanjan’s Nick Nafs hospital in 2010. In this Case-Control study, 205 women in control group (term delivery) and 207 in case group (spontaneous preterm labor) was enrolled in Rafsanjan’s Nick Nafs hospital. Two groups were matched in age, socio-economical status, smoking and BMI. Data were collected with questionnaire and analyzed in SPSS software, student's t-test, X2 test, adjusted odds ratio and Logistic Regression. Results: Logistic Regression test did not show statistically increased risk of preterm delivery in women with history of primary dysmenorrhea (odds ratio=1.12). The risk of preterm labor in women with history of mild or moderate and severe dysmenorrhea was slightly strengthened (1.26) but statistically non significant (P value=0.45). Conclusion: The exact biochemical mechanisms that cause primary dysmenorrhea and spontaneous preterm labor are unknown.