بررسي اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر كاهش نشخوار فكري، نگرش ناكارآمد و افكار خودآيند منفي در افراد مبتلا به اضطراب فراگير

THE EFFECTIVENESS OF MINDFULNESS-BASED COGNITIVE THERAPY IN REDUCING RUMINATION, DYSFUNCTIONAL ATTITUDE an‎d NEGATIVE AUTOMATIC THOUGHTS IN PATIENTS WITH GENERALIZED ANXIETY DISORDERS

پيش زمينه و هدف اختلالات اضطرابي از شايع ترين تشخيص ها در اختلالات رواني به شمار مي رود. هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي شناخت درماني مبتني بر حضور ذهن آگاهي بر كاهش نشخوار فكري، نگرش ناكارآمد و افكار خودآيند منفي در بيماران مبتلا به اضطراب فراگير بود. مواد و روش كار اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماري شامل همه حدود 100 از مراجعين مبتلا به اضطراب فراگير مراجعه كننده به كلينيك روان شناختي آواي اميد رشت در شش ماه اول سال 1395 بودند. براي انتخاب نمونه ها از شيوه نمونه گيري در دسترس استفاده شد. تعداد 30 بيمار مبتلا به اضطراب فراگير انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه گواه و آزمايش قرار داده شدند. براي گروه آزمايش 8 جلسه درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي اجرا و گروه گواه در انتظار درمان ماندند. آزمودني هاي دو گروه در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسشنامه هاي نشخوار فكري، نگرش ناكارآمد و افكار خودآيند منفي موردبررسي قرار گرفتند. براي تحليل نتايج از روش تحليل كوواريانس چند متغيري استفاده شد يافته ها نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر كاهش نشخوار فكري (0/0001= P)، نگرش ناكارآمد (0/0001= P) و ابعاد افكار خودآيند منفي ازجمله باور به افكار ناكارآمد (p=0/0001= ، F= 774/145) و فراواني افكار ناكارآمد (0/0001= P) افراد مبتلا به اضطراب فراگير گروه آزمايش موثر بوده است. بحث و نتيجه گيري به نظر مي رسد مداخلات روان شناختي تاثير قابل توجهي بر كاهش اضطراب فراگير داشته باشد. بنابراين پيشنهاد مي شود كه از اين شيوه درماني در كنار ساير روش هاي اثربخش روان درماني و دارودرماني استفاده شود.

Background & Aims: Anxiety disorders are the most common diagnoses for mental disorders. This study aims to determine the effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy on reducing rumination, dysfunctional attitude and negative automatic thoughts in patients stricken with generalized anxiety. Materials & Methods: This quasi-experimental study is done with pretest-posttest module with control group. The statistical population consisted of approximately 100 patients with generalized anxiety who referred to Avaye Omid Psychological Clinic in Rasht in the first six months of 2016 and were selected using available sampling method. Then, 30 patients stricken with the generalized anxiety were selected and randomly divided into two groups as control and experimental groups. Eight sessions of mindfulness-based cognitive therapy were done on the experimental group, and the control group was waiting for treatment. The examinees in two above groups were studied in two stages of pretest and posttest using of rumination, dysfunctional attitude, and negative automatic thoughts questionnaires. The multivariate of covariance was used in the analysis of the results. Results: The covariance analysis showed that the mindfulness-based cognitive therapy on reducing rumination: (F=68/981, P=0/0001), dysfunctional attitude: (F=18/033, P=0/0001) and negative automatic thoughts (attitudes): (F=145/744, P=0/0001) & (frequency): (F=68/524, P=0/0001) was effective on female patients with generalized anxiety in the experimental group Conclusion: It seems that psychological interventions have a significant impact on reducing anxiety. Therefore, it is recommended to use this treatment method along with other effective methods of psychotherapy and medication use.