تأثير 12 هفته تمرين هوازي بر تركيب بدني، توان هوازي و برخي از هورمون هاي زنان نابارور داراي سندرم تخمدان پلي‌كيستيك

Efficacy of 12 weeks aerobic training on body composition, aerobic power and some women-hormones in polycystic ovary syndrome infertile women

مقدمه: سندرم تخمدان پلي كيستيك (PCOS) مهم‌ترين علت عدم تخمك‌گذاري در جمعيت عمومي و در زنان نابارور مي‌باشد. با تأكيد به اهميت سندرم تخمدان پلي كيستيك به عنوان يكي از علل نازايي و با توجه به ارتباط اين سندرم با اختلالات هورموني و متابوليكي، مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير 12 هفته تمرين هوازي بر تركيب بدني، توان هوازي و برخي از هورمون‌هاي زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك انجام شد. روش كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني در سال 1394 روي 20 زن نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك مراجعه كننده به درمانگاه زنان ساكن شهرستان بجنورد انجام شد. افراد به صورت تصادفي به دو گروه 10 نفري مداخله و شاهد تقسيم شدند. آزمودني‌هاي گروه تمريني، 12 هفته سه جلسه‌اي تمرين هوازي را با شدت 65-40% ضربان قلب ذخيره بيشينه انجام دادند. پيش از شروع و پس از پايان مداخله تمريني، سطوح هورمون هاي جنسي و تركيب بدن جمع‌آوري شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 18) براي مقايسه ميانگين‌هاي درون گروهي و بين گروهي به ترتيب از روش آزمون تي دانشجويي در گروه هاي همبسته و مستقل استفاده شد. ميزان pكمتر از 0/05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته ها: در پايان دوره تمريني وزن بدن و مقادير هورمون لوتئيني كاهش و حداكثر اكسيژن مصرفي افزايش معني‌دار يافت (0/001=p). غلظت هورمون محرك تيروئيدي، هورمون محرك فوليكولي و پرولاكتين در پايان دوره تغيير معني‌داري پيدا نكرد (p>0/05). همچنين پس از پايان مداخله تمريني، تفاوت معني‌داري در وزن، شاخص توده بدني، مقادير هورمون لوتئيني و حداكثر اكسيژن مصرفي بين دو گروه مشاهده شد (p<0/05). نتيجه گيري: با توجه به كاهش وزن و هورمون لوتئيني و افزايش مقادير حداكثر اكسيژن مصرفي به دنبال تمرينات هوازي، مي‌توان از آن به عنوان يك شيوه درماني غيردارويي جهت بهبودي بيماران مبتلا به سندرم پلي‌كيستيك استفاده كرد.

Introduction: Polycystic ovary syndrome (PCOS) is the most important cause of anovulation in general population and infertile women. Emphasizing the importance of polycystic ovary syndrome as one of the causes of infertility and according to association between this syndrome with hormonal and metabolic disorders, this study was performed with aim to evaluate the effect of 12 weeks aerobic training on body composition, aerobic power and some women-hormones in polycystic ovary syndrome infertile women. Methods: This randomized clinical trial study was performed on 20 polycystic ovary syndrome infertile women referring to obstetrics clinic of Bojnurd in 2015. They were randomly categorized into two groups of experimental and control (n=10 in each group). The trained group performed 12 weeks 3 days/week aerobic training with severity of 40-65 maximum heart rate reserve. Pre and post of aerobic training, sex hormones levels and body composition were collected. Data was analyzed by SPSS software (version 18) and t-test in dependent and independent groups was used for comparison of means within and between groups, respectively. PResults: Weight and LH levels reduced and Vo2max significantly increased at the end of training period (P=0.001). Concentrations of TSH, FSH and prolactin did not changed at the end of training (P>0.05). Moreover, a significant difference was observed in the levels of weight, BMI, LH and Vo2max between two groups after at the end of training period (P<0.05). Conclusion: According to reduced weight and LH and increased Vo2max by doing aerobics training, it can be used as a non-pharmaceutical alternative to improve PCOS patients.