عنوان مقاله :
اثرنانوكوركومين بر شاخص هاي استرس اكسيداتيو و تغييرات بافتي مخاط روده باريك در اختلالات گوارشي ناشي از ديابت
عنوان به زبان ديگر :
EFFECT OF NANOCURCUMIN ON OXIDATIVE STRESS INDICES and TISSUE CHANGES OF SMALL INTESTINE IN DIABETIC MICE
پديد آورندگان :
حاجي زاده مقدم ، اكبر دانشگاه مازندران، بابلسر - دانشكده ي علوم پايه - گروه زيست شناسي , احمد علي زاده، مرضيه دانشگاه مازندران، بابلسر - دانشكده ي علوم پايه - گروه زيست شناسي , صيرفي، رضا دانشگاه تخصصي فناوري هاي نوين آمل - دانشكده ي دامپزشكي - گروه پاتوبيولوژي , آقاگل زاده، محبوبه دانشگاه مازندران، بابلسر - دانشكده ي علوم پايه - گروه زيست شناسي , خانجاني، صديقه دانشگاه شهيدبهشتي، تهران - دانشكده ي علوم زيستي
كليدواژه :
نانوكوركومين , ديابت , اختلالات گوارشي , مالون دي آلدهيد , كاتالاز
چكيده فارسي :
مقدمه: ديابت يكي از شايعترين بيماريهاي متابوليكي است و از عوارض مهم آن اختلالات لوله گوارش است. طيف گستردهاي از مطالعات روي ويژگيهاي فيزيكي شيميايي و اثرات فارماكولوژيكي كوركومين روي بيماريهاي مختلف نظير ديابت و سرطان انجام شده است. با وجود اين، دسترسي زيستي ضعيف و بي ثباتي كوركومين، كاربردهاي بيشتر آن را شديداً محدود كرده است. هدف از اين مطالعه بررسي اثرات نانوكوركومين بر استرس اكسيداتيو و تغييرات بافت رودهي باريك در موشهاي ديابتي ميباشد. روشها: در اين مطالعهي تجربي، حيوانات به پنج گروه: كنترل، شم، ديابتي (استرپتوزوتوسين با دوز120 ميليگرم بر كيلوگرم وزن بدن، به روش درون صفاقي) و گروههاي ديابتي تيمارشده با نانو كوركومين (دوز 5/ 7 و 15 ميليگرم بر كيلوگرم وزن بدن براي 21 روز) تقسيم شدند. در پايان آزمايش فعاليت آنزيم كاتالاز، سطح مالون ديآلدهيد در رودهي باريك اندازهگيري شد. براي ارزيابي بافتي، طول كرك و عمق كريپت رودهي باريك مورد بررسي قرار گرفت. يافتهها: مصرف خوراكي نانو كوركومين منجر به افزايش معنادار فعاليت آنزيم كاتالاز (P<0.05) رودهاي و كاهش سطح مالون ديآلدهيد گرديد (P<0.001). همچنين طول كرك در گروههاي ديابتي تيمار شده با نانوكوركومين افزايش معناداري نسبت به گروه ديابتي نشان داد (P<0.05).
نتيجهگيري: يافتههاي حاصل از اين مطالعه نشان داد كه نانوكوركومين بهدليل ويژگيهاي آنتي اكسيداني، اثر حفاظتي روي اختلالات گوارشي ناشي از ديابت دارد
چكيده لاتين :
Background: Diabetes mellitus is a worldwide prevalence of metabolic diseases and its important complications are gastrointestinal disturbances. A wide range of studies have been conducted on the physicochemical traits and pharmacological effects of curcumin on different diseases like diabetes and cancer. However, the poor oral bioavailability and instability of curcumin had greatly limited its further applications. The purpose of this study was to evaluate the effects of Nanocurcumin on the oxidative stress and tissue changes of small intestine in diabetic mice.
Methods: In this experimental study, animals were divided to five groups: Control, sham, diabetic (Intraperitoneal injection of 120 mg/kg of Streptozotocin) and diabetic groups treated with Nanocurcumin (7.5 and 15 mg/kg body weight) for 21days. At the end of experiment, catalase (CAT) activity and Malondialdehyde (MDA) level were measured in intestinal tissue. For histological assessment, villi length and crypt depth in small intestine were investigated.
Results: The oral administration of Nanocurcumin significantly increased intestinal CAT activity (P<0.05) and decreased MDA level (P<0.001). Also, the Villi length in diabetic groups treated with Nanocurcumin showed a significant increase compared to diabetic group (P<0.05).
Conclusion: The findings of this study showed that Nanocurcumin has a protective effect on diabetes-induced digestive disorders due to its antioxidant properties.
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران