عنوان مقاله :
اثر بخشي بازي درماني عروسكي بر پرخاشگري كودكان مبتلا به اختلال بيش فعالي/نارسايي توجه
عنوان به زبان ديگر :
EFFECTS OF PUPPET PLAY THERAPY ON AGGRESSION OF CHILDREN WITH ADHD
پديد آورندگان :
آزادي منش، پگاه دانشگاه گيلان , حسين خانزاده، عباسعلي دانشگاه گيلان , حكيم جوادي، منصور دانشگاه گيلان , وطن خواه، محمد دانشگاه گيلان
كليدواژه :
بازي درماني عروسكي , پرخاشگري , بيش فعالي/نارسايي توجه
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف
با توجه به شيوع نسبتا بالاي اختلال بيش فعالي/ نارسايي توجه و همراهي اين اختلال با علائم پرخاشگري به كارگيري مداخلاتي جهت كاهش رفتارهاي پرخاشگرانه در اين افراد با اهميت به نظر مي رسد بنابراين هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي بازي درماني عروسكي بر كاهش پرخاشگري كودكان داراي اختلال بيش فعالي/نارسايي توجه مي باشد.
مواد و روش كار
مطالعه حاضر شبه آزمايشي و با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه كودكان سن 8 تا 12 سال مبتلا به اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي شهر كرمانشاه بود كه بر اساس شرايط ورود به پژوهش تعداد 24 نفر به صورت نمونه گيري دردسترس از ميان مراجعه كنندگان به كلينيك هاي روان درماني انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. برنامه مداخله اي بازي درماني عروسكي بر روي گروه آزمايش به مدت 10 جلسه اعمال شد درحالي كه گروه كنترل چنين آموزشي را دريافت نكردند. ابزار اين پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگري رابطه اي و آشكار كودكان دبستاني فرنچ و همكاران (2002) بود. از تحليل واريانس و آزمون تي مستقل جهت تجزيه وتحليل يافته ها استفاده شد.
يافته ها
نتايج نشان داد كه نمرات گروه آزمايش در مرحله پس آزمون نسبت به گروه كنترل در مقياس هاي پرخاشگري كل 3/23-=P< 0/004 t پرخاشگري رابطه اي (2/28-=p<0/04 t) و پرخاشگري واكنشي (7/1-=p< 0.001 t) كاهش يافتند اما در مقياس پرخاشگري جسماني تفاوتي (0/6=p<0/55 t) در دو گروه مشاهده نشد.
بحث و نتيجه گيري
با توجه به نتايج اين پژوهش بازي درماني عروسكي مي تواند از طريق اثرگذاري بر عملكردهاي اجرايي و تنظيم هيجان منجر به كاهش رفتارهاي پرخاشگرانه در كودكان شود.
چكيده لاتين :
Background & Aims: Regarding the high prevalence of Attention Deficit Hyperactivity Disorder
(ADHD) and comorbidity with aggression symptoms, it is significant to apply an intervention to
reduce the symtomps. It was aimed to investigate the efficacy of puppet play therapy on aggression
of children with attention deficit hyperactivity disorder.
Materials and Methods: This quasi-experimental study had a pretest-posttest design with a control
group. The statistical population included all children aged 8 to 12 years with ADHD in Kermanshah
city. Then, 24 children were selected as the sample group by inaviable sampling and were divided
into experimental and control group. Puppet play therapy intervention program was conducted for
10 sessions. Both groups were evaluated by relational and overt aggression questionnaire (2002) in
pre and posttests. Variance and independent t-test were used to analyze the data.
Results: The results showed that the puppet play had a significant effect on reducing total
aggression (t= -3.23, P<0.004) and relational ( t= -2.28, P< 0.04) and reveal aggression (t= -7.1,
P<0.001) but don’t have significant effect on physical aggression (t=0.6 P< 0.55).
Conclusion: According to the results of this study puppet play therapy can reduce aggressive
behaviuor in children through effect of executive functioning and emotional regulation.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه