تاثير گروه درماني شناختي به روش مايكل فري در كاهش افسردگي مادران داراي كودكان مبتلا به اختلالات رواني

EFFECTIVENESS OF GROUP COGNITIVE THERAPY BASED ON MICHAEL FREE IN REDUCING DEPRESSION IN MOTHERS OF CHILDREN WITH MENTAL DISORDERS

پيش زمينه و هدف با توجه به شيوع روزافزون اختلالات افسردگي هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي گروه درماني شناختي به روش مايكل فري در كاهش افسردگي مادران داراي كودكان مبتلا به اختلالات رشدي و اختلالات رفتاري مخرب مي باشد. مواد و روش كار طرح پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي بود و جامعه موردمطالعه آن تمام مادران افسرده كه داراي كودكان مبتلا به اختلالات رواني مراجعه كننده به مراكز خصوصي بهزيستي شهر همدان در سال 1393 بودند كه براي اين منظور 18 مادر (9 نفر در گروه آزمايش و 9 نفر در گروه گواه)، بر اساس ملاك هاي ورود و به صورت در دسترس انتخاب شدند. به منظور مقايسه اثربخشي رويكرد، گروه آزمايش 12 جلسه 90 دقيقه اي مداخله مهارت هاي شناختي-رفتاري دريافت كردند درحالي كه گروه كنترل مداخله اي دريافت نكردند. شركت كنندگان با استفاده از ابزار افسردگي بك (2000)، در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون ارزيابي شدند و نتايج با استفاده از آزمون t و تحليلي كوواريانس تحليل شد. يافته ها نتايج حاصل از تفسير جداول نشان مي دهد كه بين گروه آزمايش و گواه پس از اجراي مداخله در آزمون افسردگي تفاوت معني داري وجود داشت (p<0/001). بحث و نتيجه گيري اين مطالعه نشان داد كه استفاده از گروه درماني شناختي به روش مايكل فري در كاهش افسردگي مادران داراي كودكان مبتلا به اختلالات رواني موثر است و بر اين اساس مي توان گفت، در حوزه درمان و زمينه كار با افراد افسرده شناخت درماني گروهي با توجه به ماهيت آن، بسيار كارا و نويدبخش به نظر مي رسد.

Background & Aims: According to the increasing prevalence of depressive disorders, the aim of this study was to assess the effectiveness of group cognitive therapy based on Michael Free in reducing depression in mothers of children with mental disorders. Materials & Methods: This quasi-experimental study was conducted on depressed mothers who had children with mental disorders who referred to private centers of Social Welfare Centers of Hamadan in 2014. Therefore, 18 mothers were selected (9 patients in the experimental group and 9 patients in the control group) based on inclusion criteria and available sampling. To compare the effectiveness of the approach, the experimental group received 12 sessions of 90-minute cognitive-behavioral skill intervention and the control group received no intervention. The therapeutic clusters were assessed with Beck Depression Inventory (2000) during both pre-test and post-test and the data were analyzed using t-test and analysis of covariance. Results: The results of this study showed that there were significant differences between experimental and control groups after intervention (p<0.001). Implementation of group cognitive therapy based on Michael Free in experimental group decreased depression in mothers. Conclusion: The study showed that the use of group cognitive therapy based on Michael Free is effective in reducing depression of mothers of children with mental disorders and it seems to be very efficient and promising.