بررسي اثر موسيلاژ گياه باميه بر ميزان گلوكز و چربي‌هاي سرم و بازسازي سلول‌هاي بتاي موش‌هاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزتوسين

THE EFFECT OF MUCILAGE EXTRACTED FROM THE FRUIT OF ABELMOSCHUS ESCULENTUS ON SERUM GLUCOSE an‎d LIPID LEVELS an‎d REORGANIZATION OF BETA CELLS IN DIABETIC RATS

مقدمه: با توجه به پيشرفت روزافزون ديابت و استفاده از داروهاي جايگزين و كم خطر گياهي، در اين مطالعه اثر ﻣﻮﺳﻴﻼژ استخراج شده از غلاف ميوه باميه ﺑﺮ ميزان گلوكز و چربي‌هاي سرم و بازسازي سلول‌هاي بتاي پانكراس در موش‌هاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزتوسين بررسي شد. روش‌ها: در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي تجربي 24 سر موش صحرايي ماده نژاد ويستار استفاده شد. رت‌ها به‌طور تصادفي در 4 گروه 6 تايي شامل: شاهد نرمال، شاهد ديابتي و دو گروه ديابتي تيمار شده (خوراكي) با دوزهاي 300 و 500 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن از موسيلاژ گياه باميه قرار گرفتند. پس از تهيه و تأييد گونه گياه باميه، استخراج موسيلاژ از غلاف سبز رنگ ميوه توسط دستگاه تبخير در خلاء انجام شد. سه گروه شاهد ديابتي و گروه‌هاي ديابتي تحت تيمار در آغاز دوره با تزريق درون صفاقي mg/kg 60 استرپتوزوتوسين ديابتي شدند. پس از طي دوره‌ي تيمار (4 هفته)، با استفاده از خونگيري از قلب، سطوح سرمي گلوكز، LDL، HDL، كلسترول تام و تري‌گليسريد در گروه‌هاي مود مطالعه اندازه‌گيري شد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ، هيستوپاتولوژي جزاير لانگرهانس در چهار گروه با استفاده از روش رنگ‌آميزي H&E مورد بررسي قرار گرفت. داده‌ها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌هاي آماري ANOVA و Tukey تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج حاكي از افزايش معني‌دار (P<0.05) ميزان گلوكز،كلسترول، تري‌گليسريد، LDL و كاهش معني‌دار HDL در موش‌هاي ديابتي نسبت به گروه شاهد نرمال بود. مصرف موسيلاژ ميوه‌ي باميه سبب كاهش معني‌دار گلوكز، تري‌گليسريد، كلسترول، LDL و افزايش معني‌دار P<0/05) HDL) در موش‌هاي ديابتي به صورت وابسته به دوز شد. نتيجه‌گيري: براساس نتايج اين مطالعه به‌نظر مي‌رسد موسيلاژ گياه باميه ﻣﻲ‌ﺗﻮاﻧﺪ در ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي از ﻋﻮارض ﻫﻴﭙﺮﻟﻴﭙﻴﺪﻣﻴﻚ و ﻫﻴﭙﺮﮔﻼﻳﺴﻤﻴﻚ ﻧﺎﺷﻲ از دﻳﺎﺑﺖ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻣؤﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

Background: Due to the progress of diabetes and the use of alternative herbal medicines, In this study, the effects of oral administration of the mucilage extracted from pods of Abelmoschus esculentus (Ae) fruits on serum levels of glucose, lipids and morphology of Langerhans islets in diabetic rats was investigated. Methods: In this experimental study, 24 female wistar rats were randomly allocated into four groups (n=6): normal control (NC), diabetic control (DC) and 2 diabetic groups that received (oral) 300 and 500 mg/kg/body weight of Abelmoschus esculentus. After preparing and confirming the type of, mucilage extraction from the fruit’s green okra was done by evaporation device in vacuum. Diabetes mellitus was induced by single dose intraperitoneal injection of streptozotocin 60mg/kg/body weight in diabetic groups. After 4 weeks, the serum levels of glucose and lipid profile of all groups were analyzed. Also morphology of Langerhans islets in the 4 groups was evaluated using H&E staining method. The data analyzed by SPSS software using ANOVA and Tukey tests. Results: The results indicate a significant increase (P<0/05) in glucose, cholesterol, triglyceride, LDL and significant decrease (P<0.05) in HDL in diabetic rats compared to normal control. The use of the mucilage extracted from A. esculentus caused a significant decrease in serum levels of glucose, cholesterol, triglyceride, LDL and significant increase in serum level of HDL comparison with diabetic group. Conclusion: according to the results of this study, the mucilage extracted from A. esculentus could be effective on control hyperlipidemia and hyperglycemia caused by diabetes mellitus.