اثر تمرينات تناوبي شديد بر سطوح آپلين بافت چربي زيرپوستي و احشايي، انسولين و گلوكز پلاسمايي در موش‌هاي صحرايي نر

در سال‌هاي اخير، شيوع چاقي همه‌گير شده است و فعاليت ورزشي قوي‌ترين محرك براي كاهش آن است. امروزه بافت چربي به‌عنوان يك آديپوكاين شناخته شده است كه تعداد زيادي سايتوكاين و هورمون ترشح مي‌كند. هدف از تحقيق حاضر بررسي اثرات 5 هفته تمرينات تناوبي شديد (HIIT: High intensity interval training) بر سطوح آپلين در بافت چربي زيرپوستي و احشايي و ميزان انسولين و گلوكز خون در موش‌هاي نر ويستار است. مواد و روش‌ها: 20 سر موش به‌طور تصادفي به دو گروه تمرين (HIIT) و گروه كنترل تقسيم شدند. كل برنامه تمريني به مدت پنج هفته و با پنج جلسه در هفته انجام شد. آزمودني‌ها در هفته اول با سرعت m/min37 در 6 وهله دو دقيقه‌اي فعاليت كردند و در بين هر وهله نيز به مدت يك دقيقه به آنها استراحت داده شد. در هفته دوم تعداد وهله‌ها به 7 مرحله رسيد و سرعت به m/min40 افزايش يافت. در هفته سوم، پروتكل تمريني با سرعتي برابر با m/min43 و در 9 وهله انجام شد. در هفته چهارم سرعت به m/min 49 و تعداد وهله ها به 10 و در پنجمين هفته تعداد وهله‌ها به 12 و سرعت به m/m52 رسيد. 72 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني، نمونه‌برداري بافت چربي احشايي و زيرپوستي و خونگيري انجام و متغيرهاي موردنظر اندازه‌گيري شد. براي تحليل داده‌ها نيز از آزمون تي مستقل استفاده شد. سطح معناداري، 05/0 در نظر گرفته شد. نتايج: نتايج، تغييرات معني‌داري را در سطوح آپلين چربي احشايي و چربي زير پوستي و انسولين پلاسماي گروه تمرين نسبت‌به گروه كنترل نشان داد (05/0P<) اما اين تغييرات در گلوكز پلاسما معني‌دار نبود (05/0P≥). نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه تمرينات HIIT مي‌تواند باعث كاهش سطوح آپلين در بافت چربي احشايي و زير پوستي ‌شود كه اين عامل مي‌تواند از بروز بيماري‌هاي مرتبط با چاقي جلوگيري كند. همچنين كاهش آپلين مي‌تواند كاهش مقاومت به انسولين و افزايش حساسيت انسوليني را به همراه داشته باشد.

In recent years, the prevalence of obesity has become epidemic, and exercise activity is the strongest stimulus to reduce it. Today, fatty tissue is known as adipocin, which produces a large number of cytokines and hormone. The aim of study was to investigate the effects of High Intensity Interval Training (HIIT) on visceral and subcutaneous levels of Apelin, plasma insulin and glucose in Wistar male Rats. Methods: Twenty male rats were recruited in this study and divided in training and control groups, randomly. Training program performed in 5 weeks, and 5 sessions per each week. Subjects completed 6 high-intensity intervals in 2 minutes with 37 m/m during first week, 7 high-intensity intervals in 2 minutes with 40 m/m during second week, 9 high-intensity intervals in 2 minutes with 43 m/m during third week, 10 high-intensity intervals in 2 minutes with 49 m/m during forth week, 12 high-intensity intervals in 2 minutes with 52 m/m during fifth week that one minute recovery was between intervals. Blood sampling and biopsies were taken 72 hours after latest session. Independent T-test was used to compare mean during pre and post-test. Significant level was set at 0.05. Results: The results showed significant variations in insulin and visceral and subcutaneous levels of Apelin in training group than control group (P<0.05). But, the variation in glucose levels in training group than control group was not significant (P>0.05). Conclusion: The results showed that HIT training can decrease visceral and subcutaneous levels of Apelin, which can prevent the diseases associated with obesity. Apelin also can result in decrease in insulin resistance and increase in insulin sensitivity.