تاثير 12 هفته تمرين مقاومتي بر هدايت عصبي مردان ديابتي نوع دو مبتلا به نوروپاتي محيطي

EFFECT OF 12 WEEKS RESISTANCE TRAINING ON NEURAL CONDUCTION IN TYPE 2 DIABETES MEN WITH PERIPHERAL NEUROPATHY

پيش زمينه و هدف با وجود پيشرفت روش هاي درماني و كلينيكي جديد، بيماري ديابت نوع دو به طور گسترده اي در جهان رو به افزايش مي باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير 12 هفته تمرين مقاومتي بر هدايت عصبي مردان ديابتي نوع دو مبتلا به نوروپاتي محيطي بود. مواد و روش كار بيست و دو مرد ديابتي نوع دو به طور مساوي به دو گروه مقاومتي (سن 6/0±0/58/4 سال، وزن 8/0±84/7كيلوگرم و سابقه ديابت 7/2±13/7 سال) و كنترل (سن 8/1±56/2 سال، وزن 15/0±87/5 كيلوگرم و سابقه ديابت 5/7±14/5 سال) تقسيم شدند. تمرين مقاومتي شامل دوست از عضلات اصلي بالاتنه و تنه و سه ست از عضلات اصلي پايين تنه با 8 تا 12 تكرار، سه جلسه در هفته و به مدت 12 هفته بود. قبل و بعد از مداخله، اندازه گيري هاي هدايت عصبي و خونگيري صورت گرفت. داده ها با استفاده از آزمون شاپيرو-ويلك براي بررسي نرمال بودن و تي وابسته و مستقل براي مقايسه تغييرات درون گروهي و بين گروهي آناليز شدند. يافته ها ميانگين سرعت هدايت عصب پرونئال و تيبيال و آمپلي تود پتانسيل عمل عصب سورال و تيبيال در گروه مقاومتي به طور معني داري افزايش يافت (P<0/05)، همچنين سرعت هدايت عصب سورال در گروه كنترل به طور معني داري كاهش يافت (P<0/05). علاوه بر اين، دامنه تغييرات سرعت هدايت عصب سورال و تيبيال و آمپلي تود پتانسيل عمل عصب سورال و تيبيال در دو گروه تفاوت معني داري داشت (P<0/05). بحث و نتيجه گيري تمرين مقاومتي علاوه بر بهبود آمپلي تود پتانسيل عمل عصب، باعث بهبود سرعت هدايت عصبي نيز مي شود كه نهايتا نشان دهنده موثر واقع شدن تمرين مقاومتي بر پارامترهاي الكترونوروگرافي اندام تحتاني در كوتاه مدت است.

Background & Aims: Despite the development of new therapeutic and clinical mmethods, type 2 diabetes is widely increasing in the world. The aim of this study was to investigate the effect of 12 weeks resistance training on neural conduction in men with type 2 diabetes with peripheral neuropathy. Materials & Methods: This study was conducted on twenty-two male with type 2 diabetes who were randomly divided into two groups of resistance (age 58.4±6.0 years, weight 84.7±8.0 kg and diabetes history 13.7±7.2 years) and control (age 56.2±8.1 years, weight 87.5±15.0 kg and diabetes history 14.5±5.7 years) group. Resistance training consisted of two sets of main muscles in the upper body and trunk and three sets of main muscles in the lower body with 8 to 12 repetitions, three times a week for 12 weeks. Before and after intervention nerve conduction measurements and blood samples were done. The data were analyzed using Shapiro-Wilk test for normality data, and dependent and independent T test to evaluate within and between group changes. Results: The mean peroneal and tibial nerve conduction velocity (NCV) and sural and tibial action potential amplitude in the resistance training group significantly increased (P<0.05), and sural NCV in the control group significantly decreased (P<0.05). In addition, there were significantly differences between two groups in variation range of sural and tibial NCV and sural and tibial nerve action potential amplitude (P<0.05). Conclusion: Resistance training not only improves nerve action potential amplitude, but also improves NCV which ultimately reflects the effectiveness of resistance training on lower limbs Electroneurographic parameters in short term