پارامترهاي راديوگرافي 5 زاويه مختلف لگن جهت تعيين ديسپلازي استابولوم در افراد بالغ ايراني

Radiographic parameters of 5 different angles of the pelvis to determine acetabulum of dysplasia in Iranian adult people

مقدمه: ديسپلازي هيپ يكي از دلايل تغييرات دژنراتيو زودهنگام هيپ است. در مطالعات قبلي مقادير مختلفي براي شيوع اين مشكل درافراد نرمال در كشورهاي مختلف دنيا گزارش شده است. ما در اين مطالعه به بررسي شيوع ديسپلازي هيپ در جامعه نرمال ايراني و اندازه گيري پارامترهاي مختلف مورفولوژي استابولوم پرداختيم. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، 586 هيپ متعلق به 293 فرد نرمال از نظر مفاصل هيپ بررسي شدند. در راديوگرافي ساده قدامي خلفي 5 پارامتر central edge angle(CEA)، acetabular angle (AA)، acetabular depth (AD)، acetabular roof obliquity (ARO) و roof angle (RA) اندازه گيري شد. مقادير بين زنان و مردان و نيز هيپ هاي سالم و ديسپلاستيك مقايسه شد. همچنين، همبستگي CEA و AA و ساير پارامترها بررسي شد. نتايج: بر اساس CEA، 15 هيپ (6/2%) و براساس AA، 19 هيپ (2/3%) دچار ديسپلازي قطعي يا خفيف بودند. مقادير AD و RA به طور معناداري در مردان بيشتر بود. به غير از AA و AD، در ساير موارد، همبستگي آماري معناداري بين CEA يا AA و پارامترهاي ديگر وجود داشت. مقادير CEA، AA، ARO و RA در گروه ديسپلاستيك براساس CEA يا AA، با گروه نرمال اختلاف آماري معناداري داشت. نتيجه گيري: ديسپلازي قطعي در 7/0%، ديسپلازي خفيف در 9/1% ديده شد. باتوجه به اين كه مقدار CEA بين دو جنس زن و مرد يكسان بود و اين زاويه با ساير پارامترهاي مورفولوژي استابولوم همبستگي معناداري داشت، به نظر مي رسد استفاده از CEA براي ارزيابي وجود ديسپلازي هيپ مناسب تر است.

Introduction: Hip dysplasia can be associated with early degenerative changes. Different values have been reported for incidence of hip dysplasia in different countries. In the current study, we are reporting on the incidence of hip dysplasia in a group of normal Iranians evaluated by measuring the morphologic parameters of acetabulum on radiographs. Materials and Method: 586 hips (293 person) were enrolled in this study. On anteroposterior hip radiographs, the following 5 parameters were measured: Central edge angle (CEA), acetabular angle (AA), acetabular depth (AD), acetabular roof obliquity (ARO) and roof angle (RA). The normal and abnormal values were obtained in different sexes and compared with the known normal values in orthopaedic literature. Furthermore, the correlation between the above measurements was investigated. Results: Based on CEA, 15 (2.6%) of hips were dysplastic:-0.7% definite and 1.9% mild. 19 hips (3.2%) were dysplastic when using AA values. AD and RA were significantly higher in males. Except for lack of correlation between AA and AD, the other parameters -in particular, CEA and AA- were closely correlated. CEA, AA, ARO and RA were significantly different between dysplastic and non-dysplastic hips. Conclusion: Definite or mild dysplasia was recognized in 0.7% and 1.9% of the “normal” population that was studied. Since CEA was the same between males and females and was correlated with all other morphologic parameters, it seems that CEA is a useful measurement to evaluate presence of hip dysplasia.