بررسي شيوع اضافه وزن و چاقي در زنان نابارور و ارتباط آن با ميزان موفقيت بارداري شيميايي بعد از درمان‌هاي كمك باروري

Prevalence of overweight and obesity and its relationship with chemical pregnancy in infertile women after assistant reproductive therapy

مقدمه: چاقي و اضافه وزن يكي از مشكلات مهم مرتبط با سلامتي در سراسر جهان است. چاقي مي‌تواند در ميزان موفقيت بارداري شيميايي بعد از درمان‌هاي كمك باروري تأثيرگذار باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط بين شاخص توده بدني با بارداري شيميايي بعد از سيكل درماني IVF و يا تزريق داخل سيتوپلاسمي اسپرم در زنان نابارور در پژوهشگاه رويان انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه هم‌گروهي گذشته‌نگر، تعداد 2983 زن نابارور مراجعه كننده به پژوهشگاه رويان در سال‌هاي 1391 تا 1393 مورد بررسي قرار گرفتند. متغير مستقل شاخص توده بدني و پيامد مورد نظر رخداد بارداري شيميايي در زنان نابارور بود كه با استفاده از سطح β-HCG تعيين شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري Stata (نسخه 13) انجام شد. ميزان p‌ كمتر از 0/05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين شاخص توده بدني زنان نابارور شركت‌كننده 4/31±26/07 كيلوگرم بر متر مربع بود و شيوع اضافه وزن و چاقي در زنان نابارور 56/99% به دست آمد. احتمال عدم موفقيت در بارداري شيميايي در زناني كه چاقي كلاس دو داشتند، 2/69 برابر زنان با شاخص توده بدني نرمال و احتمال عدم موفقيت در بارداري شيميايي در زناني كه اضافه وزن داشتند، 1/28 برابر زنان با شاخص توده بدني نرمال بود. نتيجه‌گيري: ارتباط معني‌داري بين شاخص توده بدني با ميزان بارداري شيميايي وجود دارد و احتمال موفقيت در بارداري شيميايي در زنان داراي اضافه وزن و چاق، كمتر از زنان با شاخص توده بدني نرمال است.

Introduction: Obesity and overweight is one of the most important health-related problems worldwide. Obesity can affect chemical pregnancy success rate after assistant reproductive therapy. This study was performed with aim to determine the association between body mass index (BMI) and chemical pregnancy after IVF or intracytoplasmic sperm injection for infertile women in Royan Institute. Methods: In this retrospective cohort study, 2983 infertile women who referred to Royan Institute from 2012 to 2014 were evaluated. The independent variable was body mass index and the outcome was the occurrence of chemical pregnancy in infertile women which were determined using β-HCG levels. Data analysis was performed using Stata software (version 13). PResults: The mean of BMI in infertile women was 26.7±4.31 kg/m2 and the prevalence of overweight and obesity in infertile women was 56.99%. The chance of non-success in chemical pregnancy in women with class II obesity was 2.69 times against women with normal BMI and the chance of non-success in chemical pregnancy in overweight women was 1.28 times against women with normal BMI. Conclusion: There is a significant relationship between body mass index and rate of chemical pregnancy and the chance of success in chemical pregnancy in overweight and obese women is less than women with normal BMI.