نتايج جا اندازي باز و فيكساسيون داخلي شكستگي هاي مچ پا

Outcome of Malleole Fractures Open Reduction

پيشزمينه: شكستگي مچ پا حدود 10% كل شكستگيهاي اندام تحتاني را شامل ميشود كه با توجه به اهميت اين مفصل در راهرفتن و تحمل وزن نتايج درماني شكستگيهاي اين مفصل از اهميت بالايي برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسي نتايج درمان شكستگيهاي مچ پا با روش جااندازي باز و فيكساسيون داخلي است. مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع عرضي بود. 169 بيمار با شكستگيهاي مچ پا كه تحت درمان جراحي با روش جااندازي باز و فيكساسيون داخلي بودند نمونه آماري پژوهش را تشكيل دادند. بيماران توسط سيستم امتياز دهي كلينيكي مچ پا و هيندفوت مورد ارزيابي و امتيازدهي قرار گرفتند. و براساس تقسيمبندي وبر به سه گروه A وB وC تقسيم شدند. يافتهها: از 169 نمونه 53 نفر زن و 116 نفر مرد بود. شايعترين نوع شكستگي باي مالئول بود و اكثر بيماران از اختلال در عملكرد روزانه و درد رنج ميبردند. همچنين الگوي راهرفتن آنان دچار تغيير شده بود. و براساس تقسيمبندي دنيس وبر بيشترين ميزان شكستگي در تيپ B بود (45%). ميانگين امتياز كلينيكي مچ پا و هيندفوت 51 ( 49-53 CI 95%) بود و ميانگين نمرۀ گروه B 47 بود كه نسبت به گروه A و C كمتر است. نتيجهگيري: باتوجه به نتايج بدست آمده و مطالعات موجود هنوز نتايج درمان جراحي شكستگي هاي قوزك پا بصورت مطلوب نبوده (بخصوص در تيپ B دنيس وبر) و نياز به بررسيهاي بيشتر و يافتن روش هاي مداخلهاي مناسبتر در جهت بدست آوردن نتايج مطلوب بود.

Background: The outcome of ankle fractures treatment is great importance. The purpose of the present study was to investigate the outcome of ankle fractures treatment by open reduction method and internal fixation. Material and Methods: The method of study was cross-sectional. A total of 169 patients with ankle fracture who underwent open surgical and internal fixation surgery were the statistical sample. Patients were evaluated by a Clinical rating system for the ankle and hindfoot and eventually gave them a point from 100. Results: Of the 169 samples, 53 were female and 116 were male. The average a Clinical rating system for the ankle and hindfoot was 51 (95% CI 49-53). The most common fractures type was bimalleoalr fracture. The majority of patients suffering from daily dysfunction and pain, their gait pattern was also changed. Conclusions: According to the results and available studies, the results of surgical treatment of ankle fractures were not optimal and further investigation and finding more appropriate intervention methods were needed in order to obtain the desired results. To achieve optimal surgical outcome, it is recommended that the time interval between injury and surgery should not exceed 4 days.