شماره ركورد :
1017876
عنوان مقاله :
بررسي نتايج درمان شكستگي هاي داخل مفصلي ديستال فمور به روش جراحي باز و فيكساسيون داخلي
عنوان به زبان ديگر :
Open Reduction Outcome of Intraarticular Fractures distal femur
پديد آورندگان :
كاظمي، مرتضي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران - مركز تحقيقات استخوان، مفصل و بافت هاي وابسته , عباسيان، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران - مركز تحقيقات استخوان، مفصل و بافت هاي وابسته , كريم زاده، ماني دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران - مركز تحقيقات استخوان، مفصل و بافت هاي وابسته , صفدري، فرشاد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران - مركز تحقيقات استخوان، مفصل و بافت هاي وابسته , مهدوي محتشم، حميد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران - مركز تحقيقات استخوان، مفصل و بافت هاي وابسته
تعداد صفحه :
5
از صفحه :
96
تا صفحه :
100
كليدواژه :
شكستگي هاي داخل مفصلي , جا اندازي باز شكستگي , فمور , تثبيت داخلي شكستگي
چكيده فارسي :
پيشزمينه: شكستگيهاي داخل مفصلي ديستال فمور (DFIAF) ميتوانند بسيار چالش برانگيز باشند. اگرچه نتايج خوبي از درمان اين آسيبها گزارش شده است اما همچنان مشكلات متعددي براي اين بيماران باقي ميماند. ما در اين مطالعه گذشتهنگر به بررسي نتايج درمان DFIAF با روش جراحي باز و فيكساسيون داخلي (ORIF) با استفاد از پلاك قفل شونده (LCP) پرداختيم. مواد و روشها: در اين مطالعه كه در سال 1396 انجام شد، 51 بيمار كه طي سال هاي 1393 و 1394 بدليل DFIAF تحت ORIF قرار گرفته بودند، بررسي شدند. در ويزيت نهايي پرسشنامه «ليشلم» براي بيماران تكميل شد. شدت درد و ميزان رضايت بيماران با استفاده از معيار خطي بصري (VAS) اندازهگيري شد. همچنين بروز تغييرات دژنراتيو در مفصل ارزيابي گرديد. دامنه حركتي هر دو زانو اندازهگيري و با هم مقايسه شد. بيماران بهطور ميانگين 2/7±4/17 ماه (دامنه 27-13) پيگيري شدند. يافتهها: در تمام بيماران ريداكشن قابل قبول و يونيون كامل به دست آمد. تغييرات دژنراتيو در 15 بيمار (4/29%) ديده شد. (درجه I و II براساس تقسيمبندي راديولوژيك Lawrance-Kellgren). سه بيمار دچار عفونت سطحي و يك بيمار دچار عفونت عمقي شد كه به شستشو و دبريدمان جراحي نياز پيدا كرد. ميانگين براي شدت درد برابر 3/1±7/2 (دامنه 4-0) بود. 19 بيمار به مصرف مسكن نياز دشتند (2/37%). ميزان رضايت از نتايج درمان برابر 1/1±7/7 (دامنه 9-4) بود. ميانگين نمره «ليشلم» برابر 3/8±1/81 (دامنه 84-71) بود. ميانگين دامنه حركتي زانو در سمت جراحي شده بهطور معناداري كمتر از سمت سالم بود (4/12±6/116 در برابر 3/7±3/125 درجه؛ 001/0>p). نتيجهگيري: درمان DFIAF با ORIF با يونيون شكستگي همراه است. اما ميزان بروز تغييرات دژنراتيو، درد و كاهش دامنه حركتي بسيار نگران كننده است.
چكيده لاتين :
Background: Distal femoral intra-articular fractures (DFIAF) can be very challenging. Although, satisfactory outcomes have been reported, however, there are several complications interfering the patients after treatment. In current retrospective study, the outcomes of treating DFIAF with open reduction internal fixation (ORIF) using locking plates (LCP) were investigated. Material and Methods: There were 51 patients enrolled. In last visit, Lysholm score was completed for all of the patients. Pain intensity and satisfaction were measured using visual analogue scale (VAS). Degenerative changes were assessed on plain x-rays. Bilateral knee range of motion was measured and compared. The patients were followed for 17.4±7.2 months. Results: Fractures were united in all of the patients. Degenerative changes were found in 15 patients (29.4%). The pain intensity was 2.7±1.3. Nineteen patients required to use analgesics (37.2%). VAS for satisfaction averaged 7.7±1.1. The Lysholm score averaged 81.8±8.3. The range of knee motion was significantly limited inn operated side compared to the healthy one (116.6±12.4 Vs 125.3±7.3; p<0.001). Conclusions: Treatment of DFIAF using ORIF can be associated with complete fracture healing. However, the incidence of degenerative changes and consequent complications such as pain and loss of ROM are considerably concerning.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
جراحي استخوان و مفاصل ايران
فايل PDF :
7500292
عنوان نشريه :
جراحي استخوان و مفاصل ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت