سير اقدامات درماني براي شكستگي مچ پا از پذيرش تا مرخص شدن بيمار: مشاهدات و تجربيات ثبت شده در يك بيمارستان عمومي

The Timeliness of Ankle Fracture Management from Presentation to Discharge; Our Experience from a District Eeneral Hospital

پيشزمينه: شكستگيهاي ناپايدار مچ پا يكي از متداولترين علل مراجعه به بخش عمومي بيمارستان ميباشد و جراحي براي بيحركتي ناحيه شكسته شده بهعنوان راهكار مناسبي براي بهبود وضعيت بيماران پس از مرخص شدن به اثبات رسيده است. هركدام از مراحل مديريت بيمار ميتواند بر طول مدت دوران نقاهت و وضعيت بيمار نقش موثري ايفا كند. هدف از اين مطالعه صورت گرفته، تعيين نحوه مديريت بيمار از لحظه پذيرش تا زمان مرخص شدن ميباشد و همچنين اثرات محسوس و قابلتوجه تنوع در روشهاي مديريت بيمار نيز مورد بررسي قرار گرفته است. مواد و روشها: دادههاي مورد آناليز قرار­گرفته مربوط به 49 بيمار است كه بين آوريل تا دسامبر 2017 به مركز درماني نيمه­خصوصي HEFT انگلستان مراجعه كردهاند و مشكل شكستگي ناپايدار مچ پا داشتهاند. گفتني است كه تمام مراحل از زمان پذيرش در بخش اورژانس مركز تا زمان ترخيص مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين يادداشتهاي بعد از جراحي نيز مرور شدهاند. گرداوري دادهها نيز از طريق منبع TARN انجام شده است. يافتهها: همانطور كه گفته شد، 49 بيمار در مدت ذكر شده به مركز مراجعه كردند كه مشكل شكستگي ناپايدار مچپا داشتهاند. در مدتي كه بيماران در بخش اورژانس قرار داشتند براي كمتر از 50% آنها در مدتي كمتر از 30 دقيقه پس از رسيدن به مركز تشخيص راديوگرافي انجام شده بود. 25 بيمار نيز پس از حدود 4 ساعت به بخش تخصصي پذيرش شده بودند، در حالي كه برخي تا بيش از 9 ساعت مجبور به انتظار شدند. 27 بيمار (بيش از 50%) در حدود 2 روز پس از پذيرش تحت عمل جراحي قرار گرفته­بودند، و 6 نفر هم بيش از 6 روز براي جراحي خود معطل مانده بودند كه گروه اول دوره بستري ماندن پس از جراحي كمتري نيز داشتند. براي 47 نفر از بين 49 نفر داروهاي ترومبوپروفيلاكسي (ضدلختگي) تجويز شد، به تمامي بيماران توصيه شد كه حداقل تا 6 هفته بار سنگيني را روي پاي خود وارد نكنند و خوشبختانه هيچگونه عوارض جانبي و مرگ و مير پس از جراحي گزارش نشده است. نتيجهگيري: درمان سريعتر شكستگي ناپايدار مچپا، دوره بستري در بيمارستان را كوتاهتر ميكند.

Introduction: Unstable ankle fractures are a common presentation and operative intervention has proven to improve patient outcomes. Each stage of patient management can have an impact on patient length of stay and clinical outcome. The aim of the present study is to assess how we manage the patient at each stage from their presentation right through to discharge, and if/how variation in practice differed significantly. Methods: From April 2017 to December 2017, in the Heart of England NHS Foundation Trust (HEFT), we retrospectively analysed the data of 49 patients with a diagnosis of an unstable ankle fracture. The patient journey was assessed from presentation to the Emergency Department (ED) right through to discharge. Post-operative notes were also reviewed. Data was obtained through our Trauma Audit and Research Network (TARN). Results: 49 patients had surgical fixation for their ankle fracture. Whilst in the ED, less than 50% of the patients had a radiographic diagnosis of an ankle fracture within 30 minutes of arrival.25 patients were admitted to the ward within 4 hours, with some patients having to wait more than 9 hours.27 patients (more than 50%) had their surgery within 2 days after being admitted, in comparison to 6 patients who had to wait more than 6 days for their operation. The former were found to have shorter hospital length of stay post-operatively.47 out of the 49 patients were given chemical thromboprophylaxis, all patients were advised to not weight bear for a minimum of 6 weeks, and no post-operative morbidity or mortality was encountered. Conclusion: We found an association between early ankle fracture fixation, and reduced post-operative hospital Length of Stay (LOS). Conflict of interest: None to declare.