اثربخشي روش تصحيح نارساخواني ديويس بر عملكرد خواندن دانش آموزان پسر مبتلا به نارساخواني

Efficacy of Davis Dyslexia Correction Program on Rereading Performance of male students with Dyslexia

زمينه و هدف: خواندن يكي از اساسي ­ترين مهارت­ هاي مورد نياز در عصر حاضر است. بديهي است كه بروز اختلال در آن مي­ تواند مشكلات زيادي را براي فرد مبتلا ايجاد كند. پژوهش حاضر به منظور بررسي اثربخشي روش آموزشي ديويس بر عملكرد خواندن دانش آموزان پسر مبتلا به نارساخواني انجام شد. روش: اين پژوهش نيمه­ آزمايشي با طرح پيش­ آزمون- پس ­آزمون با گروه كنترل بود. نمونه­اي شامل 30 دانش ­آموز نارساخوان پسر پايه سوم ابتدائي شهر رشت به شيوه نمونه ­گيري تصادفي خوشه­ اي چندمرحله ­اي انتخاب و به شيوه­ تصادفي در گروه­هاي آزمايش و كنترل جايدهيه شدند. ابزارهاي مورد استفاده، چك ليست شناسايي كودكان نارساخوان، فرم تاريخچه موردي (كريمي 1383)، مقياس هوشي وكسلر كودكان و آزمون خواندن و نارساخواني (كرمي نوري و مرادي، 1387) بود. روش ديويس (مشاوره موقعيت­يابي و تسلط بر نماد) در 16 جلسه 30 دقيقه ­اي به صورت انفرادي بر روي گروه آزمايش انجام گرفت. يافته ­ها: نتايج آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه روش آموزشي ديويس بر عملكرد حيطه ­هاي مختلف خواندن دانش ­آموزان نارساخوان تاثير مثبت دارد (01/0> p). نتيجه­ گيري: استفاده از روش­هاي آموزشي- ترميمي اثرات مطلوبي بر عملكرد خواندن دانش ­آموزان نارساخوان دارد. نتايج به دست آمده تلويحات مهمي براي معلمان اين دانش­ آموزان دارد كه در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.

Background and purpose: reading is one of the most fundamental necessary skills in today’s world, and there is no surprise that any disability in reading can cause various problems for people. Therefore, current study aimed to examine the efficacy of Davis Dyslexia Correction Program on reading performance of students with dyslexia. Method: present research was a quasi-experimental study with pretest-posttest and control group. The study sample consisted of 30 third grade male students with dyslexia who were studying in elementary schools of Rasht City and were selected using random cluster sampling method and randomly assigned to experimental and control groups. Data were collected by Dyslexia Children’s Checklist, Case History Form (Karimi, 2005), Wechsler Intelligence Scale for Children, and Dyslexia Scale (Korominouri & Moradi, 2008). Experimental group received 16 30-minute sessions of individual therapy according to Davis Dyslexia method. Findings: the results of analysis of covariance showed that Davis Dyslexia Correction Program could significantly improve reading performance in experimental group (p < 0.01). Conclusion: administration of reconstructive-educational methods has positive effects on reading performance among students with dyslexia. These findings have important implications for the teachers. These implications are discussed further in the paper.