تأثير درمان عصب روان‌شناختي بر كنش هاي اجرايي و عملكرد درسي دانش آموزان مبتلا به حساب نارسايي

Effectiveness of Neuropsychological Therapy on Executive Functions and Educational Performance of Students with Dyscalculia

زمينه و هدف: با توجه به اهميت حساب­ نارسايي در دانش ­آموزان و لزوم ارائه مداخلاتي براي بهبود اين اختلال به منظور پيشگيري از مشكلات بعدي، هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان عصب­ روان‌شناختي بر كنش­ هاي اجرايي و عملكرد درسي دانش ­آموزان مبتلا به حساب نارسايي بود. روش: مطالعه حاضر از نوع آزمايشي بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش ­آموزان مبتلا به حساب­ نارسايي سال ششم ابتدايي شهر بوشهر در سال تحصيلي 95-1394 بودند كه از بين آنها 40 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب و در گرو­ه­ هاي آزمايش و گواه (20 نفر براي هر گروه) جاي دهي شده­ اند. براي جمع ­آوري داده ­ها از پرسش‌نامه تشخيصي عصب­ روان‌شناختي كانرز (2004) و ماتريس‌هاي پيشرونده ريون (1938) استفاده شد. آزمودني‌هاي گروه آزمايش در 15 جلسه يك ساعته تحت درمان عصب­ روان‌شناختي (تكاليف اصلاح حافظه) قرار گرفتند. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش تحليل كوواريانس چندمتغيري استفاده شد. يافته­ ها: نتايج پژوهش نشان داد كه درمان عصب­ روان‌شناختي بر بهبود عملكرد درسي دانش ­آموزان مبتلا به حساب­ نارسايي تأثير دارد (05/0˂p)، همچنين اين درمان بر بهبود حافظه كلامي (001/0˂p)، حافظه بينايي (001/0˂p)، و بهبود توجه (001/0˂p) تأثيرگذار است. نتيجه ­گيري: بر اساس يافته ­ها مي­ توان بر اهميت كاربرد مداخلات درمان عصب ­روان‌شناختي براي دانش­آموزان مبتلا به حساب­ نارسايي تأكيد كرد و مي­ توان از آن به عنوان يك روش مداخله­ اي مؤثر بهره گرفت.

Background and Purpose: Given the importance of interventions to improve the math disability and the need to prevent future problems, the purpose of this study was to evaluate effectiveness of neuropsychological therapy on executive functions and educational performance of students with mathematics disability. Method: This study is an experimental method. Population of the study was consisted of all students with math disability in sixth grade in Bushehr. A sample of 40 students with math disability selected by random sampling and were assigned to the control and experimental groups (N = 20 for each group). The instruments of this research included, Conner's Neuropsychological Questionnaire (2004) and Raven Progressive Matrices Test (1938). The experimental group received memory modified tasks in 11 weekly one-hour sessions. The gathered data were analyzed by multivariate analysis of covariance. Results: The results showed that neuropsychology therapy on improving the performance of school students with mathematics disability has a significant effect (p˂0/05); the therapy also improves verbal memory (p˂0/001), visual memory (p˂0/001), and improving students' attention (p˂0/001) on desirable impact. Conclusion: Based on the findings can be emphasis on the importance of these interventions in students with mathematics disability and can be used as an effective method of intervention.