تأثير آموزش خودآموزي كلامي بر تنيدگي تحصيلي و خودپنداشت رياضي دانش آموزان

The Effect of Verbal Self-Instruction Training on Students' Academic Stress and Math Self-Concept

زمينه و هدف: خودپنداشت رياضي و تنيدگي تحصيلي نقش مهمي در پيشرفت تحصيلي دانش ­آموزان ايفا مي­كند. اين پژوهش با هدف بررسي تأثير آموزش خودآموزي كلامي بر تنيدگي تحصيلي و خودپنداشت رياضي دانش ­آموزان انجام گرفت. روش: روش پژوهش آزمايشي و از نوع طرح پيش ­آزمون - پس ­آزمون و پيگيري با گروه گواه است. جامعه آماري شامل تمامي دانش ­آموزان دختر دوره اول متوسطه مدارس شهر ايلخچي (استان آذربايجان شرقي) در سال تحصيلي 96-1395 بود. نمونه شامل 40 دانش ­آموز بود كه به روش نمونه ­گيري خوشه ­اي چندمرحله ­اي انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (20 نفر) وگروه گواه (20 نفر) جايدهي شده ­اند. ابزار جمع ­آوري داده ­ها پرسشنامه تنيدگي تحصيلي موريس (2002) و خودپنداشت رياضي مارش (1990) بود كه آزمودني ­ها در مراحل پيش آزمون، پس­ آزمون و پيگيري تكميل كردند. برنامه آموزش خودآموزي كلامي براي گروه آزمايش در هفت جلسه اجرا شد در حالي كه گروه كنترل چنين برنامه­ اي را دريافت نكرد. به منظور تجزيه و تحليل داده­ ها از روش تحليل واريانس با اندازه ­گيري مكرر استفاده شد. يافته ­ها: نتايج نشان داد كه آموزش خودآموزي كلامي بر تنيدگي تحصيلي و خودپنداشت رياضي دانش ­آموزان تأثير معنادار دارد (001/0> P). بازبيني ديداري نمودارهاي اثربخشي و اندازه ضريب تأثير نيز بيانگر كاهش معنادار نمرات تنيدگي تحصيلي و افزايش خودپنداشت رياضي در پس ­آزمون آزمودني­ هاي گروه آزمايش بود و نتايج در مرحله پيگيري نيز حفظ شدند. نتيجه ­گيري: بر اساس نتايج اين پژوهش، مي ­توان خودآموزي كلامي را به عنوان يك روش مؤثر در كاهش تنيدگي تحصيلي و افزايش خودپنداشت رياضي دانش­ آموزان به كار برد.

Background and Purpose: Math self-concept and academic stress are an important factor in students' performance. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of training verbal self instruction on academic stress and math self-concept. Method: The research method was semi-experimental with pretest-posttest-follow up design with control group. The population of this study was all female students in the first period Ilkhichi secondary schools were enrolled in the academic year 2015-2016. The sample consisted of 40 students who were selected by multistage cluster sampling and randomly divided into two groups (N = 20) and control (N = 20) assigned. The experimental group had 7 session of training verbal self instruction. Math self-concept and academic stress scale used to data gathering. The data was analyzed by covariance statistical method. Results: Findings indicated that training verbal self instruction has an impact on math self-concept and academic stress high school students. In fact verbal self instruction decrease academic stress and increase math self-concept n in students (0.001>P). Conclusion: The findings need serious attention from policy makers and officials to the issue of math self-concept and academic stress of students is shown.