عنوان مقاله :
تأثير استعمال سيگار بر روي تواناييهاي سايكوموتور رانندگي: سرعت درك و هماهنگي دو دستي
پديد آورندگان :
صديقيان، فريده دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات تروما و پژوهشهاي جراحي سينا , سعادت، سهيل دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات تروما و پژوهشهاي جراحي سينا , گلي، شهربانو دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات تروما و پژوهشهاي جراحي سينا
كليدواژه :
نيكوتين , سيگار , تواناييهاي سايكوموتور , رانندگي
چكيده فارسي :
مطالعات اپيدميولوژيك نشان ميدهد كه سيگاريها بيشتر در معرض خطر حوادث ترافيكي هستند. هدف از اين مطالعه بررسي تأثير استعمال سيگار بر روي توانايي مشاهدهاي يا سرعت درك و هماهنگي دست- چشم و دست - دست از تواناييهاي سايكوموتور رانندگي است.
مواد و روشها: اين مطالعه از نوع نيمه تجربي بوده كه در سال 1396 در آزمايشگاه مركز تحقيقات تروما و پژوهشهاي جراحي سينا وابستهبه دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد و در آن 22 نفر دانشجوي مرد 20 تا40 ساله دانشگاههاي تهران كه بهطور گاهگاهي سيگار ميكشيدند بهطور داوطلبانه شركت كردند. ابزار جمعآوري اطلاعات شامل 2 آزمون از بسته روانشناسي ترافيك سيستم كامپيوتري وينا (VTS)(Vienna test system) و دو پرسشنامه وابستگي به نيكوتين (فاگرستروم) و مشخصات فردي و ديدگاه آنها در مورد سيگار بود. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از روش مدل آميخته (mixed model) انجام شد.
نتايج: ميانگين± انحراف معيار سن و نمره وابستگي به نيكوتين (فاگرستروم) شركتكنندگان در مطالعه بهترتيب 3 ± 6/25 سال و 4/1 ± 1/1 بهدست آمد و 5/45 درصد از شركتكنندگان ابراز داشتند كه استعمال سيگار، رانندگي آنان را كمي بد يا بدتر ميكند اما نتايج مطالعه، ارتباط آماري معنيداري بين توانايي مشاهدهاي يا سرعت درك و هماهنگي دست- چشم و دست - دست با استعمال سيگار را نشان نداد (05/0≤P).
نتيجهگيري: نتايج مطالعه نشان داد كه استعمال يك نخ سيگار در افرادي كه گاهگاهي سيگار ميكشند تغيير آماري معنيداري در هماهنگي و سرعت درك كه از تواناييهاي سايكوموتور رانندگي مورد نياز براي رانندگي ايمن است ايجاد نميكند. بهمنظور تعيين تمامي جنبههاي تأثير سيگار بر تواناييهاي سايكوموتور رانندگي، انجام مطالعه بر روي سيگاريهاي دائمي با انواع نمره وابستگي به نيكوتين پيشنهاد ميگردد.
چكيده لاتين :
Epidemiological researches indicated smokers are overrepresented in road traffic crashes. This study aimed to measure the influence of cigarette smoking on reaction time and selective attention required for safe driving (psychomotor performance of driving).
Methods: This semi-experimental study was carried out in laboratory of Sina Trauma and Surgery Research Center of Tehran University of Medical Sciences in 2017. Twenty-twenty male university students aged 20-40 years from Tehran universities who had smoked occasionally participated voluntarily. Data collection tools consisted of two tests of the traffic psychological pack of Vienna Test System (VTS) and two questionnaires including nicotine dependency (Fagerstrom), individual characteristics and their views on cigarette smoking. Mixed model analysis was used to survey the change in the test scores due to cigarette smoking.
Results: The mean ± standard deviation of age and nicotine dependency score (Fagerstrom) was 25.6 ± 3 years and 1.1 ± 1.4 respectively. Based on the results, 45.5% of participants believed that driving performance will be worse and little worse with cigarette smoking. But in this study, eye- hand and Hand-hand coordination and perceptual speed from psychomotor skills of driving did not show any significant association with the one cigarette smoking. (P≤0.05).
Conclusion: The results showed that the use of one cigarette in people who smoke occasionally does not change the score of eye-hand and Hand-hand coordination and perceptual speed significantly that is required for driving safety. A study on permanent smokers with a variety of addiction scores of nicotine is recommended.
عنوان نشريه :
دانش و تندرستي
عنوان نشريه :
دانش و تندرستي