تاثيرآموزش مديريت تنيدگي بر رضايت زناشويي و تنيدگي والديني مادران داراي كودك مبتلا به مشكلات رفتاري

The Effectiveness of Stress Management Training on Marital Satisfaction and Parental Stress in Mothers with Children with Behavioral Problems

زمينه و هدف: شواهد پژوهشي حاكي از اين است كه تنيدگي عامل مهمي در تعارضات زناشويي است. در اين راستا هدف پژوهش حاضر بررسي تاثيرآموزش مديريت تنيدگي بر رضايت زناشويي و تنيدگي والديني مادران داراي كودك با مشكلات رفتاري بود. روش: اين پژوهش نيمه ­تجربي از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون – پيگيري با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل تمامي مادران داراي كودك پسر مبتلابه مشكلات ­رفتاري مقطع پيش­ دبستاني مدارس دولتي ناحيه دو شهر رشت در سال 1395 بود كه از طريق پرسشنامه مشكلات ­رفتاري كودكان پيش­ دبستاني (شهيم و يوسفي، 1378)، 30 مادر با روش نمونه ­­گيري در دسترس انتخاب شدند و به­طور تصادفي به دو گروه 15 نفري آزمايش و گواه تقسيم شدند. براي ارزيابي رضايت زناشويي و تنيدگي مادران به ترتيب از پرسشنامه ­هاي رضايت زناشويي انريچ (اولسون، 1989) و تنيدگي والديني (آبيدين، 1990) استفاده شد. گروه آزمايش، در ده جلسه 90 دقيقه­ اي تحت آموزش مديريت تنيدگي قرار گرفتند. براي تحليل داده ­ها از روش تحليل واريانس با اندازه­ گيري مكرر استفاده شد. يافته ­ها: يافته­­هاي پژوهش نشان داد كه آموزش مديريت تنيدگي تأثير معناداري بر رضايت­ زناشويي و تنيدگي والديني (01/0 >P ) داشت. نتيجه‌گيري: بنابر يافته ­هاي پژوهش حاضر، در كنار معناداري آماري، مي‌توان به معناداري باليني اشاره كرد؛ به اين صورت كه آموزش مديريت تنيدگي مي‌تواند با تأثير بر ابعاد هيجاني، شناخني، ارتباطي، انگيزشي و معناشناختي زندگي، رضايت از زندگي را افزايش دهد و درنتيجه سلامت روان مادران داراي كودك با مشكلات رفتاري را افزايش دهد.

Background and Purpose: Research evidences suggest that stress is a major contributor in marital conflicts. The purpose of this study was to investigate the effect of stress management training on marital satisfaction and parental stress of mothers with child with behavioral problems. Method: This semi-experimental research was a pre-test-post-test-follow-up with the control group. The statistical population in this research was all mothers with preschool children with behavioral problems in Rasht city. Through preschool children's behavioral problems questionnaire pre-preschool children's questionnaire (Shahim and Yousefy, 1999), 30 mothers were selected using convenient sampling method and randomly assigned into two groups of experimental and control (n = 15). Enrich marital satisfaction scale (Olson, 1989) and Abidin parental stress scale (Abidin, 1990) had been used for data collecting. The experimental group received stress management training in ten sessions. For data analysis, repeated measure ANOVA was used. Results: Findings showed that stress management training had a significant effect on marital satisfaction and parental stress (P <0.01). Conclusion: According to the findings of the present study, along with statistical significance, we can point to clinical significance. It means that stress management training can increase the life satisfaction by affecting the emotional, cognitive, communicative, motivational and semantic dimensions of life, and consequently mental health of mothers with children with behavioral problems.