نقش سرگشتگي ذهني خودبه خود و عمدي و بهوشياري زمينه اي در پيش بيني نشانه هاي وسواس دانشجويان

The Role of Spontaneous Mind-Wandering and Dispositional Mindfulness in Predicting Obsession Symptoms in the College Students

اهداف هدف پژوهش حاضر بررسي نقش سرگشتگي ذهني خودبه‌خود و عمدي و بهوشياري زمينه‌اي در پيش‌بيني نشانه‌هاي وسواس دانشجويان بود. مواد و روش ها در اين تحقيق توصيفي، همبستگي و مقطعي، 391 نفر از دانشجويان دانشگاه تبريز به روش در دسترس انتخاب و وارد پژوهش شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌هاي وسواس فكري عملي مادزلي، پرسش‌نامه سرگشتگي ذهني عمدي و خودبه‌خود و پرسش‌نامه بهوشياري پنج‌وجهي ذهن‌آگاهي استفاده شد. براي تحليل داده‌ها از روش پيرسون و رگرسيون چندگانه همزمان استفاده شد. يافته ها نتايج همبستگي نشان داد سرگشتگي ذهني عمدي (r-0/19, P<0/05) و سرگشتگي ذهني خودبه‌خود (r-0/64, P<0/01) با نشانه‌هاي وسواس رابطه مثبت و مستقيم دارد. از بين مؤلفه‌هاي بهوشياري، مؤلفه‌هاي مشاهده (r-0/11, P<0/05)، عمل همراه با آگاهي (r-0/41, P<0/01)، عدم قضاوت به تجربه دروني (r-0/50, P<0/01) و عدم واكنش به تجربه دروني (r-0/61, P<0/01) با نشانه‌هاي وسواس رابطه منفي و معكوسي دارند. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون همزمان نشان مي‌دهد كه از بين مؤلفه‌هاي سرگشتگي ذهني، تنها متغير سرگشتگي ذهني خودبه‌خود (β -0/51, P<0/01)و از بين مؤلفه‌هاي بهوشياري، عمل همراه با آگاهي، عدم قضاوت به تجربه دروني و عدم واكنش به تجربه دروني به ترتيب (β -0/41), (β-0/22),( β-0/20)قادر به پيش‌بيني نشانه‌هاي وسواس هستند (0/01>P). نتيجه گيري يافته‌هاي اين پژوهش بر نقش سرگشتگي ذهني غيرعمدي و مؤلفه‌هاي عمل همراه با آگاهي، عدم قضاوت به تجربه دروني و عدم واكنش به تجربه دروني در پيش‌بيني نشانه‌هاي وسواس دانشجويان تأكيد مي‌كند كه مي‌تواند تبيين و سبب‌شناسي نشانه‌هاي وسواس را تسهيل كند.

Objectives The aim of this study was to investigate the role of spontaneous or deliberate mind-wandering and dispositional mindfulness in predicting the obsession symptoms in college students. Methods In a descriptive, correlated and tentative research, 391 students of Tabriz University were chosen and included in the inquiry via the available sampling method. The data were gathered using the Maudsley Obsessive-Compulsive Inventory (MOCI), Mind Wandering Spontaneous (MW-S), Mind Wandering Deliberate (MW-D) self-report scales and Five Facet Mindfulness Questionnaire (FFMQ). Pearson correlation-coefficient method and multiple regression were used to analyze the data simultaneously. Results Correlation results showed that the deliberate mind wandering (r=0.19, P=0.05) and spontaneous mind wandering (r=0.64, P=0.01) have positive and direct relationship with obsession symptoms, while the components of mindfulness, the components of observation (r=0.11, P=0.05 ،acting with awareness (r=-0.41, P=0.01), disrespect to inner experience(r=-0.50, P=0.01) and lack of reaction to inner experience(r=-0.61, P=0.01) have a negative and reverse relationship with obsession. The results from the concurrent regression analysis shows that from mind wandering components only spontaneous mind wandering variable (P<0.01, β=0.51)and from mindfulness components, only act with awareness, non-judgmental orientation to one’s present experience and non-reactive orientation to one’s present experience(β=-0.20, β=-0.22, β=-0.41)can predict obsession symptoms. Conclusion The findings of this research emphasized the role of spontaneous mind wandering and components of acting with awareness, non-judgmental orientation to one’s present experience and non-reactive orientation to one’s present experience in predicting obsession symptoms in the college students. These findings will be beneficial in explaining obsession symptoms and their etiology in the college students.