روابط چندگانه روان بنه هاي سازش نايافته اوليه، روابط خانوادگي، و شخصيت مادر با ناگويي هيجاني كودكان دبستاني

Multiple Relationships of Maladjustment Schemas, Personality, and Family Relations with Alexithymia in Primary School Children

زمينه و هدف: سال‌هاي دبستان يكي از مهم‌ترين دوره‌هاي تحول است، چون بسياري از قابليت‌هاي كودك از جمله ابرازگري هيجانات در همين دوران پي‌ريزي مي‌شود. بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي روابط چندگانه بين روان­ بنه ­هاي سازش ­نايافته، شخصيت، و روابط خانوادگي مادر با ناگويي هيجاني در كودكان دبستاني انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگي بود. نمونه مورد مطالعه شامل 220 مادر داراي كودك دبستاني شهر اصفهان در سال تحصيلي 95-96 بود كه از طريق نمونه ­گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش عبارت بودند از: پرسش­نامه ­هاي پنج عاملي شخصيت (كاستا و مك كرا،1992)، فرم كوتاه روان­ بنه ­هاي سازش ­نايافته (ولبورن و همكاران، 2002)، روابط خانوادگي (بارنز، 1982) و ناگويي هيجاني كودكان دبستاني محقق ساخته. داده‌هاي گردآوري شده با روش ­هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام تحليل شدند. يافته­ ها: نتايج نشان داد كه پنج حيطه روان­ بنه ­هاي سازش‌نايافته گوش به زنگي بيش از حد و مهار (p<0.001) ، محدوديت مختل (p<0.011) ، عملكرد مختل (p<0.011) ، ديگر جهت ­مندي (p<0.011) ، و حيطه بريدگي و طرد(p<0.001) با ناگويي هيجاني در كودكان دبستاني رابطه مثبت و معناداري دارد و پنج عامل شخصيت و روابط خانوادگي مادر با ناگويي هيجاني در كودكان دبستاني رابطه معناداري ندارد. همچنين از بين روان ­بنه ­هاي سازش‌نايافته اوليه تنها حيطه گوش به زنگي بيش از حد و مهار مادر و حيطه خودگرداني و عملكرد مختل مادر، توان پيش بيني ناگويي هيجاني در كودكان دبستاني را داشته است. نتيجه ­گيري: با توجه به اين نتايج مي‌توان گفت روان ­بنه ­هاي سازش‌نايافته مادران حالاتي منفي را در مادر ايجاد مي­كنند كه به ناگويي هيجاني دركودكان آنان دامن مي­زند.

Background and Purpose: Elementary school years are among the most important stages of development, as many of the child's capabilities, including emotional expressiveness, are developed during this period. Therefore, the present study was conducted with the aim of investigating the multiple relationships between maladjustment schemas, personality, and family relations with alexithymia. Method: The present study was correlational. The sample consisted of 220 mothers with primary school children in Isfahan in the academic year of 2016-2017 who were selected through available sampling. The research tools consisted of five factor factors questionnaire (Costa and McCrae, 1992), short form of maladjustment Schema (Welbler et al., 2002), family relations (Barnes, 1982), and researcher developed alexithymia scale. Collected data were analyzed by Pearson correlation and stepwise regression. Results: The results showed that the five domains of overvigilance and inhibition (p<0.001), impaired function (p<0.011), impaired autonomy and performance (p<0.001), other-directedness (p<0.011), and disconnection and rejection (p<0.001) had significant positive correlations with alexithymia, but there were no significant relations between other variables and alexithymia. Also, among the early maladjustment schemas, overvigilance and inhibition, autonomy, and impaired function of mothers can predict alexithymia among children. Conclusion: As a result, it can be said that maladjustment schemas cause negative state among mothers that can intensify alexithymia among their children.