اثربخشي روش مداخله‌اي روان‌شناسي مثبت‌گرا بر بهزيستي روان‌شناختي نوجوانان

The Effect of Positive Psychology Intervention on the Psychological Well-Being of Adolescents

اهداف اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي روش مداخله‌اي روان‌شناسي مثبت‌گرا بر بهزيستي روان‌شناختي نوجوانان اجرا شد. مواد و روش ها اين پژوهش آزمايشي شبه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون‌ پس‌آزمون با گروه كنترل بود.جامعه آماري اين پژوهش همه دانش‌آموزان دختر دبيرستاني منطقه سريش‌آباد كردستان بودند كه در سال تحصيلي 96-1395 مشغول به تحصيل بودند. نمونه‌هاي اين پژوهش شامل 30 دانش‌آموز دختر دوره متوسطه بودند كه به طور نمونه‌گيري دردسترس گزينش شدند. سپس اين تعداد نمونه به طور تصادفي در دو گروه 15 نفري آزمايش و كنترل جايگزين شدند. ابزار پژوهش عبارت از پرسش‌نامه 84‌ سؤالي بهزيستي روان‌شناختي ريف بود. پيش‌آزمون در هر دو گروه آزمايش و كنترل انجام شد. سپس روش مداخله‌اي روان‌شناسي مثبت‌گرا به مدت 10 جلسه روي گروه آزمايش اجرا شد و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد و پس‌آزمون بعد از اجراي روش مداخله‌اي در هر دو گروه كنترل و آزمايش انجام شد. داده‌ها به روش تحليل واريانس چند‌متغيره تحليل شدند. يافته ها نتايج تحليل واريانس چند‌متغيري مانوا نشان داد آزمودني‌هاي گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل در متغير بهزيستي روان‌شناختي بعد از اجراي روش مداخله‌اي روان‌شناسي مثبت‌گرا افزايش معناداري را نشان دادند (0/001>P). نتايج اين پژوهش نشان داد روش مداخله‌اي مبتني بر روان‌شناسي مثبت‌گرا، بهزيستي روان‌شناختي نوجوانان را افزايش مي‌دهد. همچنين نتايج اين پژوهش نشان داد روش مداخله‌اي روان‌شناسي مثبت‌گرا بر رشد شخصي، خودمختاري، تسلط بر محيط، روابط مثبت با ديگري، هدف در زندگي و پذيرش خود، تأثير معناداري داشت (0/001>P). نتيجه گيري روش مداخله‌اي روان‌شناسي مثبت‌گرا مي‌تواند بهزيستي روان‌شناختي نوجوانان را افزايش دهد.

Objectives The purpose of this research was to determine the effect of positive psychological well-being of adolescents. Methods The research method was quais experimental. The statistical population of this study was all high school girl students in Serishabad of Kurdistan Province, Iran studying in the academic year of 1995-1996. The sample consisted of 30 high school female students who were randomly selected. Then they were randomly assigned to two groups: the experimental (n=15) and control (n=15) groups. The study tools used in this research was Ryff’s Psychological Well-being Scale (RPWS). A pretest was administered to both the experimental and control groups. Then, the positive psychology intervention was administered to the experimental group, and the control group did not receive any intervention. At the end of the training, the post-test was taken for both groups. Results The results of the Multivariate Analysis of Variance (MANOVA) indicate that positive psychology significantly increased psychological well-being among the experimental group compared to the control group. The results also showed a significant difference between the mean scores of RPWS of psychological well-being in the experimental and the control group in the post-test (P<0.001). The positive psychology intervention method had a significant effect on autonomy, environmental mastery, personal growth, positive relation with others, purpose in life, and self-acceptance (P<0.001). Conclusion The interventional method of positive psychology can increase the psychological well-being of adolescents.